Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pewniewiesz,żeJoannabyłauczennicąpanaHaasa.
Miałatylkoszesnaścielat–powiedział,czekając
namojąreakcję,alesięniedoczekał.–Zaginęłapod
koniecmaja.Jejciałoznalezionowponiedziałekrano
wparkuDicksona.Zostałazamordowana.Ogłuszona
kamieniemiuduszonajejmodnymszalem.
–Wypowiedziałsłowa„modnyszal”,jakbybyłtojeden
zprzedmiotów,którekupujesięwalejcezartykułami
dohigienyintymnej,poczymdorzucił:–Jako
mieszkankaWayoatymusiszwiedzieć,żemorderstwa
sąturzadkością.Tochybaoczywiste,żenapomknąłby,
gdybyjednazjegouczenniczaginęła.
–Adlaciebietooczywiste,żejestzamieszany
wtomorderstwo.Nierozumiemtylkodlaczego.Jakie
masznatodowody?Onbynigdynieskrzywdziłswojej
uczennicy.
Lucaszawszeopowiadałoswoichuczniachzżywym
zainteresowaniem.Bardzomuzależało,żebyniemieli
kłopotów.
–CzyLucassięzkimśspotykał?Miałdziewczynę?
Opowiadałcioniej?
Musiałamzwalczyćnarastającąwemniezłość.
Miałamjużdosyćtychpytań.Chciałamstądwyjść.
Ruszyćnaposzukiwaniabratainaprostowaćcałą
tępaskudnąsytuację.
–Rozumiem,dlaczegomnieotopytasz,aleczy
mówiszpoważnie?–Zaśmiałamsięzłośliwie,alemój
śmiechodbiłsięodściankrótkimechemiucichł.
Zacisnęłamzębyzezłości.–Jeślimójbratzaginął,
toniedlatego,żeuciekł.Iniedlatego,żemiałromans
zeswojąuczennicą.Jedynypowód,dlaktóregomójbrat
