Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
prawnika–odezwałsięwemniezdrowyrozsądek.
–Możeszzrobić,cotylkochcesz,panienkoHaas,ale
fakt,żemyśliszoprawniku,każemiprzypuszczać,
żesamapodajeszwwątpliwośćniewinnośćswojego
brata–prychnąłPruden.
–Myliszsię.Szukacienietegoczłowieka.
Dobrzeznałamschematdziałaniapolicji.Ustalali
pewnąwersjęwydarzeń,uznawalijązajedyną
właściwąijużniesprawdzaliżadnychinnychposzlak.
Wiedziałamotymzwłasnegodoświadczenia,tyle
żekiedyśichopieszałośćpodziałałanamojąkorzyść.
Czyżbynadszedłczas,byspłacićlosowidług
wdzięczności?Szkoda,żezamiastmnierobiłtoLucas.
Prudenskrzyżowałręceispojrzałnamnie,jakbymiał
woczachwykrywaczkłamstw.
–To,żeuciekł,moimzdaniemjestznaczące.
–Zaśmiałsięcynicznieiodrzuciłgłowęwtył.
–Ontegoniezrobił.
Niebyłoinnejopcjiikropka.Ziemiajestokrągła,
niebojestniebieskie,amójbratniejestmordercą.
Toniepodważalneżycioweprawdy.
–Równieznaczącejestto,żetwójbratniewziął
udziałuwżadnymzposzukiwańJoanny,wktórychbrali
udziałwszyscypozostalinauczycielezWestfield.Jak
myślisz,dlaczego?Możedlatego,żewiedział,żenie
żyje?
Nieodpowiedziałam,kręciłamtylkoprzeczącogłową
iczułam,jakwuszachpulsujemikrew.
Prudenwestchnął,podałmizwiniętąwrulonik
kartkępapieruiswojąwizytówkę.
–JeżeliLucassięztobąskontaktuje,natychmiast
