Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
Stanąćpostronietłumacza.Zaryspoetykiopisowejprzekładu
PowyższyfragmenttoniemalkonkluzjaartykułuHolmesa.Niejestłatwo
przyjąćdowiadomościównrównystatus”poszczególnychdziedzinprzekła-
doznawstwa,jakwskazujeprzykładToury’ego,aleteżidostrzecłącząceje
dialektycznerelacje,zczymmanajwyraźniejkłopotwieluteoretyków,którzy
reprodukująsłynnydiagram,zapominającograficznymwyobrażeniutychże
relacji,zaznaczonych(przynajmniejpoczęści)wwersjiToury’egowformie
trzechrozgałęzieńprowadzącychwdół13odposzczególnychdziałówOpiso-
wychBadańnadPrzekładem(DST).Wponiższymdiagramie,którystawia
wcentrumuwagiteorięprzekładuimanaceluzilustrowaćrelacjełącząceją
zinnymidziałamiprzekładoznawstwaoraznwspółpracującymi”,najczęściej
pokrewnymidziedzinamihumanistyki,staramsięzachowaćnaukępłynącą
zewskazańHolmesao(ewentualnej)wzajemnościrelacjiłączącychtedzie-
dziny.SchemattenniejestkonkurencyjnywobecnmapyHolmesa”,starasię
raczejuzupełnićipogłębićzawartywniejobraz,wypełniającteżparępozo-
stawionychwniejluk;jeżelicośsięwnimznmapyHolmesa”nieznalazło,
jesttotylkokwestiaprzejrzystości,aniezamiaruusunięcia,naprzykładna-
rzędzitłumacza,pozanawias.Otosamdiagram:
Rys.2
13Wistociepowinnykierowaćsięnietylkowdół-aleniedałobysięwtedyzachowaćczy-
telnościnmapy”.
