Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
Rozdział1.Warstwowastrukturasterowania
analizatoremoczasiepomiaruznaczniewiększymodokresupróbkowa-
niaukładówregulacjipoziomuitemperatury.
Realizacjapowyższegoceluzakładautrzymywanieobiekturegulowanegow
stanieustalonym–mamystabilizowaćstężenie.Obiekt(1.10)-(1.11)znaj-
dujesięwstanieustalonym,kiedy
dCA(t)
dt
=0,
dCB(t)
dt
=0,
pomimowpływuwolnozmiennejwartościzakłóceniaFA(t).
Równaniamodeluobiektuwolniejszegodlastanówustalonych:
0=
1−CA
Wm
FA−k1Oexp(−
RT
E1
)CA,
0=−
Wm
CB
FA+k1Oexp(−
RT
E1
)CA−k2Oexp(−
RT
E2
)CB.
WyznaczającCAzpierwszegorównania,
CA=
Wm+k1Oexp(−
FA
Wm
FA
RT)
E1
,
iwstawiającdodrugiegodostajemy
CB(
Wm
FA
+k2Oexp(−
RT
E2
))=k1Oexp(−
RT
E1
)
Wm+k1Oexp(−
FA
Wm
FA
RT)
E1
,
skądmamy
CB=
(FA
Wm+k1Oexp(−
Wmk1Oexp(−
FA
RT))(FA
E1
Wm+k2Oexp(−
RT)
E1
RT))
E2
.
Wzórpowyższyjestwygodniejszywpostaci:
Wm
FAk1Oexp(−
RT)
E1
CB=
(1+Wm
FAk1Oexp(−
RT))(1+Wm
E1
FAk2Oexp(−
RT))
E2
.
(1.12)
Wzór(1.12)opisujemodelstanówustalonych,czylicharakterystykęsta-
tycznąstężeniaCB,
CB=CB(T,FA),
(1.13)
obiektuopisanegoprzez(1.10)-(1.11).Wogólnejterminologiiopisuwar-
stwowejstrukturysterowania,wzór(1.13)stanowikonkretnąpostaćfunkcji
g=F(c,w),por.(1.2).