Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Tylkotwojegotaty,Różyczko,nigdzieniebyło
–dołączyłbysiędoopowiadaniawujekHesio.
Dopierogodzinępóźniejzrezygnowanyjuż
izałamanyHesioprzypadkiemzauważył
charakterystycznywygiętykciuk,którywystawał
zziemi.Resztaciałabyłaprzysypana.–Ikrzyknąłem
doinnych,żebypomogliodkopaćtwojegotatę.
–Pomyśl,Różyczko,cobybyło,gdybychłopiminie
złamalipalca,astryjekHesioniemiałbybiegunki.Jak
mówitwójdziadekNathanStramer:niemazłego,
cobyniewyszłonadobrego.–TakwłaśnieRudek
opowiedziałbytenkoszmarcórce.Anisłowa
ospalonychczyporozrywanychciałach,wrzaskach
rannych,błaganiachopomocpółżywych,nicotrupach
dzieci.
Tylkokciukibiegunka.
Różapewniezapytałabygo,cozresztąrodziny.
NawetAndersenniewiedziałby,coodpowiedzieć.
Rudekmusiałbyjejskłamać,żesącaliibezpieczni.
AcozRuth?CozrodzicamiwTarnowie?Teżnie
wiedział.
RÓŻA–BABUNIA
BabuniawróciłazKleparzainiezdążyłajeszcze
rozpiąćkożucha,aRóżajużpocichuzaczęła
opowiadaćjejostaruszce,któraweszładomieszkania,
zobaczyłająibezsłowawyszła.
–Ktotomógłbyć?
Babuniawzruszyłaramionami,naktórychwciąż
wisiałytobołki.Owszystkimjużwiedziała.Różanie
musiałajejnicmówić.
–Nieprzyśniłocisiętoczasem?–PogłaskałaRóżę
pogłowie,rozjaśnioneperhydrolemwłosyodrastały
iprzysamejskórzebyłojużwidać,żeniejest
blondynką.
Nicdziwnego,żenieusłyszała,jakstarasięgapod
wycieraczkę.Botegoniezrobiła.Miaławłasnyklucz.
