Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
1.Miejsceiznaczeniekoncepcjidobregorządzeniawzarządzaniupublicznym
obiegowofunkcjonującymopiniom−nieskupiałsięjedynienaorganizacjimasowychpro-
cesówwytwórczych.NapotwierdzenietegomożnaprzywołaćpraceM.Cooke’a,(współpra
-
cującegozF.Taylorem),będącegoprzedstawicielemnurtunaukowegozarządzania,który
w1911rokuprzeprowadziłreformypozwalającezaoszczędzićadministracjimiastaFiladelfia
1,25mlndolarówwokresie4lat[Wren2005,s.179-182].M.Cookwopublikowanym
w1915rokuartykulept.Scientificmanagementofthepublicbusinesspostulowałwykorzysta-
niemetodnaukowegozarządzaniawadministracjipublicznejjakoodpowiedzinarosnące
kosztyadministracjiorazkosztyusługkomunalnych[Cooke1915,s.491].Przywołując
nurtnaukowegozarządzania,należyteżwspomniećodrugimnurciewramachklasycznej
szkołyzarządzania,czylionurcieadministracyjnym,którywznacznejmierzekojarzonyjest
zzagadnieniemformułowaniaracjonalnychzasadfunkcjonowaniaadministracji.Model
idealnejbiurokracjiM.WeberaczyteżpraceH.Fayolaprzezdługiczasuznawanebyłyza
kanonzarównownaukachozarządzaniu,jakiwnaukachoadministracji.
Poglądyipraceautorówzajmującychsięgeneząirozwojemzarządzaniapublicznego
stanowiąpodstawędosformułowaniawniosku,żepoczątkówzarządzaniapublicznego,
rozważanegowujęciupraktycznym,należysiędoszukiwaćwczasachstarożytnych−wraz
zrozwojempierwszychorganizmówpaństwowych.Zkoleizarządzaniepublicznejako
przedmiotzainteresowaniadyscyplinynaukowej(czytoadministracji,czyzarządzania)
pojawiłosięnaprzełomieXIXiXXwiekuipodlegałoewolucjiwrazzwyłonieniemsię
kolejnychnurtówwnaukachozarządzaniu,ekonomiiczyadministracji.
Zprzedstawionychrozważańwynika,żezarządzaniepubliczneoddawnajestprzed-
miotemzainteresowaniazarównonaukozarządzaniu,jakinaukoadministracji.Obydwie
przywołanedyscyplinynaukowezmagająsię,nacozwracająuwagęS.Sudoł[2014,s.11]
czyH.IzdebskiiM.Kulesza[1999,s.273],zproblemaminiejasnościiwieloznaczności
pojęćwynikającymimiędzyinnymizwielościnurtóworazpodejść.Nieinaczejjestzza-
rządzaniempublicznym,którejakosubdyscyplinaznajdującasięnastykutychdwóch
dyscyplinnaukowychjestszczególniedotkniętaproblemembrakusystematyzacjioraz
nieostrościpojęć.
JakstwierdzaL.E.Lynn[1987,s.178],tematykazarządzaniapublicznegoobejmuje
wieleistotnychkwestii:począwszyodsposobutworzeniaorganizacjipublicznych,przez
kreowanierozwiązańwceluuzyskaniarezultatówwobszarzecelówpublicznych,naocenie
wynikówdziałaniamenedżerówpublicznychskończywszy.Tensamautor,nawiązującdo
A.Lepawsky'ego[1949],rozpatrujezarządzaniepublicznewkategoriachsztuki,profesji
oraznauki(podobniejakrozpatrywanejestzrządzaniejakotakie).PrzezsztukęL.E.Lynn
rozumiekreatywnąaktywnośćpraktykówzarządzaniapublicznego,którejniemożnasię
nauczyć,przezprofesjęrozumiezaśgrupęmenedżerówpublicznychpoświęcającychsię
konkretnemuzadaniu,zkoleinaukaozarządzaniupublicznymrozumianajestprzezbadacza
jakosystematycznaanalizazjawiskzachodzącychworganizacjachpublicznychzużyciem
dedykowanegoaparatubadawczegomającanaceluinterpretacjęorazwyjaśnienietych
fenomenów[Lynn1996;Hood2007,s.12].
B.Kożuch[2004,s.74]wskazujeżezarządzaniepublicznemożebyćrozumianena
kilkasposobów:
