Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2
1.1.Cybernetyka
ROZDZIAŁ1.WSTĘP
Dynamicznyrozwójnaukinaprzestrzeniwiekówspowodował,żewewspółcze-
snychczasachniejestjużmożliwebyciejednocześniematematykiem,biologiem,
fizykiem,socjologiemilekarzem.Wnaucewystępujetendencjadozajmowania
sięwąskimidziedzinamiwiedzy,naprzykładprojektowaniemfiltrówcyfrowych,
konkurencją,przepływempłynów,immunologią,biologiąpopulacyjną,chorobami
serca.Naukowcyzaczynająmówićistosowaćoznaczeniaspecyficznedlaswojej
wąskiejdziedziny.Niektórzyuważająnawet,żepozaichdziedzinąniemanicgod-
negouwagi!
Napodobnetematyzwiązanezmetodykąbadańnaukowychrozmawialina
swoichspotkaniachiseminariachnaukowychwlatachtrzydziestychiczterdzie-
stychXXwiekuN.Wiener1iA.Rosenblueth2.Doszlionidowniosku,żepogra-
niczaróżnychdziedzinnaukistwarzająnajwiększemożliwościrozwoju.Przykła-
dowo,jeżelilekarzniemożerozwiązaćjakiegośproblemu,natrafiającnatrudność
naturymatematycznej,toosiągniedokładnietylesamocokilkulekarzyniezna-
jącychmatematyki.Jeżelilekarzecibędąwspółpracowaćzmatematykaminie-
znającymimedycyny,tonieosiągnąowielewięcej,gdyżbędąposługiwaćsię
oznaczeniamiisposobemmyśleniazeswojejwąskiejspecjalności.DlategoWie-
neriRosenbluethtwierdzili,żewtakiejwspółpracyjestpotrzebnymatematyk
znającymedycynęorazlekarzznającymatematykę.Jednocześnieprzypuszczali,
żejestpotrzebnestworzenienowejdziedziny,któraobejmowałabypograniczain-
nychdziedzinnauki.Jednakdopierolatawspólnejpracyzespecjalistamizróżnych
dziedzinpozwoliłynajejpowstanie.
1NorbertWiener(1894–1964),matematykamerykański,twórcacybernetyki.Uro-
dzonywColumbia,Missouri,szybkodałsiępoznaćjakocudownedziecko.Płynnieczy-
tałwwieku3lat,wstąpiłdoliceummając9lat.StudiawHarvardUniversityukończył
wwieku18lat,arokpóźniejobroniłpracędoktorskązzakresulogikimatematycz-
nej.NastępniestudiowałlogikęwCambridgeUniversityuBertrandaRussela,apóźniej
wGeorg-August-UniversitätGöttingenuDavidaHilberta.PopowrociedoUSAuczest-
niczyłwpowstaniuEncyclopediaAmericaorazpracowałjakodziennikarzwBoston
Herald.Od1919rokupracowałjakoprofesormatematykiwMassachusettsInstituteof
TechnologywCambridge,MA.W1933rokuzaswojąbłyskotliwąpracędotyczącątwier-
dzeniaTauberaorazuogólnionejanalizyharmonicznejotrzymałnagrodęBockera.Jednak
jegonajwiększymosiągnięciembyłostworzeniecybernetyki.W1969rokuotrzymałUS
NationalMedalofScience.
2ArthuroRosenblueth(1900–1970),fizjologilekarzmeksykański,współtwórcacy-
bernetyki.StudiowałwSzkoleMedycznejwMexicoCity(1918–1920),Berlinie(1923)
orazParyżu(1927).Wlatach1927–1930pracowałjakoprofesorfizjologiiwPaństwowym
UniwersytecieMedycznymwMexico.Wlatach1944–1960byłkierownikiemLaborato-
riumFizjologiiwInstitutioNationaldeCardiologia.Zajmowałsiębadaniemchemicz-
nychmechanizmówprzewodzeniawkomórkachnerwowych.Jegobadaniaprzyczyniły
siędowyjaśnieniamechanizmówmigotaniaitrzepotaniawmięśniusercowym.Stworzył
podstawyzastosowaniamatematykiwbiologii.WspólniezW.Cannonemwydałksiążkę
Fizjologiaautonomicznegoukładunerwowego.
