Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nonszalancjanatychmiastprzysparzałyjejwieluprzyjaciół,zwłaszcza
żezracjiuprawianegozawoduuczestniczyławwieluwernisażach,
galachiprzyjęciachcharytatywnych,gdzieniebrakowałookazji
dopoznawanianowychludzi.Byłaogólnieszanowanailubiana
zarównozaosobowość,jakizatalent.Możewięcjejmążwidział
wniej,taksamojakinni,wspaniałą,nieprzeciętnąiurocząkobietę.
Amożewłaśniefakt,żeonasamaznałaswojąwartość,powodował,
żeinnirównieżtakjąpostrzegali?
Płaczącwsłuchawkę,JagodapoprosiłaMagdę,żebynatychmiast
przyjechała,bomusizniąporozmawiać,inaczejniewytrzymaichyba
wyskoczyprzezokno,co–zważywszynajednopiętrowydomek
–byłobyjednakmałoskuteczneibezsensowne.
Magdaniemiałanormowanegoczasupracy,dlategowważnych
momentachbyładodyspozycjiokażdejporzednia,anawetnocy.
Właśnieprzygotowywałakolejnąwystawęswoichprac,gdy
usłyszawszygroźbęJagody,uznała,żesprawamusibyćpoważna,
więcbezzbędnychceregielizgodziłasięodwiedzićprzyjaciółkę.
–Nierycz–zareagowałanajejspazmatyczneszlochy.–Będę
uciebiezagodzinę.Przynieśćcirogalikinaśniadanie?
–Przynieś,możeponichzacznęracjonalniemyśleć–załkała
wsłuchawkęJagoda.
Słyszącto,Magdapoczułaulgę,gdyżdoszładowniosku,
żejednakniejesttospraważyciaiśmierci.Wprzeciwnymwypadku
rogalikizostałybycałkowiciezignorowane.
