Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
doznaczeniaomawianegopojęcia.Bardzoczęstopodpojęciem
dialogu,zamiastwspółdziałanianarzeczkomunikacjiwzajemnej,
kryjąsiętakiezjawiskajak:
•prowadzonerównoleglemonologi,wtrakciektórychobie
stronydialogu(?)nastawionesąjedynie(lub,conajmniej,
przedewszystkim)nazałatwieniewłasnychspraw,wygło-
szenieswoichkwestii,awkonsekwencjizdominowanieroz-
mówcy;
•wygłaszanieprzemówień,prawieniekazań,prezentacjawy-
stąpień,oświadczanie,pouczanie,reprezentowaniejedynie
swojego(czytaj:Djedyniesłusznego”)stanowiskawdanej
sprawie;
•niesłuchaniesięnawzajem,któreuwidaczniasięmiędzyin-
nymipoprzezodzywaniesięzupełnienienatemat,kiedy
interlokutoroczekujespójnejodpowiedzi;
•lekceważeniedrugiejosoby,przerywaniejej,zajmowaniesię
innymisprawamipodczasrozmowy;
•całkowitepomijaniekomunikatówpozawerbalnychbądź
emitowaniesygnałówzupełnienieadekwatnychdoprowa-
dzonegodialogu;
•ignorowanieosoby,którawypowiadasięwdanymmo-
mencie;
•brakelementarnegozainteresowaniasprawamiinnejosoby
widocznenapoziomiekomunikacjizarównowerbalnej(Dla-
winasłów”),jakipozawerbalnej(mimika,gesty,brakkon-
taktuwzrokowego).
Ogółpowyższychzagadnieńdotyczyrównieżswegorodzaju
dialogówzbiorowych,jakimisądyskusjebądźnarady.Wtym
przypadkumamydoczynieniaztakimizjawiskamijak:
•Dchóralne”wystąpieniarównocześniewieluosób;
•rozmowyprowadzonerównoleglewmniejszychgrupach;
•dominacjajednostkinadcałąsytuacjąkomunikacyjną;
•niezachowywanieodpowiednichproporcjiczasowychmię-
dzywystąpieniamiposzczególnychosób.
11
