Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
15
usługkulturalnych),omówionoproblemydefinicyjnedotyczącepojęcia
„dziedzictwokulturowe”i„dziedzictwonarodowe”
,zagadnieniazwią-
zanezrefleksjąteoretycznąipraktycznymwymiaremfunkcjonowania
szlakówkulturowych,jakrównieżzagadnieniazwiązanezzarządzaniem
nimi.
Sięgającdoklasykówmyśliozarządzaniu,zaprezentowanoideęza-
rządzaniahumanistycznego,przedewszystkimwodniesieniudodzie-
dzictwa.Tutajznajdująsięrównieżanalizydokumentówstrategicznych
dotycząceopisywanychwksiążceobszarów,zarównowPolsce,jakiEu-
ropie.Zamknięciemtejczęścijestprezentacjaautorskiejdefinicjiszlaku
kulturowegoorazopisteoriisystemów(szlakikulturowesąwniniejszym
opracowaniuopisywanejakosystem),bezktórejniesposóbdostrzecpełni
potencjałutegotyputras.
Częśćdrugazostaławcałościzbudowananaklasycznympodzialepro-
cesuzarządzania;ztegopowoduzostałaonaujętawczteryrozdziały,któ-
rychzawartośćodpowiadaczterempodstawowymfunkcjomzarządza-
nia:planowaniuipodejmowaniudecyzji,organizowaniu,przewodzeniu
orazkontrolowaniu6.Tylkouporządkowanedziałaniarealizowanewra-
machwymienionychwyżejzakresów,gwarantująświadome–przytym
sprawneiskuteczne–dysponowaniezasobami,cowprzypadkudziedzic-
twakulturowegojestszczególnieistotne,gdyżstanowizbiórzasobów
niezwyklewrażliwych.Składasięzdóbrnieodnawialnych,którerazutra-
cone,niemogąbyćjużnigdyodzyskanewpierwotnejformie(mogąbyć,
conajwyżej,odtworzonewwynikuskomplikowanegoprocesu).
Wczęścitrzeciejzaprezentowanostrategięmarketingowąszlakukul-
turowego,odnoszącsiędoposzczególnychnarzędzimarketingowych.Ze
względunafakt,iższlakikulturowezaliczonowobrębrynkuusługkultu-
ralnych(orazturystycznych),wykorzystanotukoncepcjękompozycjimar-
ketingowejskładającejsięzsiedmiunarzędzi(7P),zaproponowanąwroku
1981przezBernardaH.BoomsaiMaryJ.Bitner.Znalazłsięturównież
fragmentodnoszącyfenomenszlakówkulturowychdopostulatówmarke-
tinguterytorialnego.
Częśćczwartazawierarekomendacjedotycząceprocesuzarządzania
szlakamikulturowymiwwarunkachpolskich.Uwzględniająonezarówno
specyficznewarunkikrajowe,jakinajlepszewzorcezagraniczne.
6PosłużonosiętuklasycznądefinicjązarządzaniaprzedstawionąprzezR.W
.Grifna
wksiążcePodstawyzarządzaniaorganizacjami,WydawnictwoNaukowePWN,Warszawa
1999,s.38–39.
