Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zdecydowanie.
–Niepotrzebniesięprodukuję,itakzrobisz
poswojemu.Jabymjądawnowyprowadził,aletyrzadko
działaszpodwpływemimpulsu.Normalnie
tocizazdroszczętejrozwagi,alewtymprzypadkudajesz
sobiejeździćpogrzbiecie.–Mirekodpaliłpapierosa
igłębokozaciągnąłsiędymem.–Ty,amożeonakogoś
ma?
–Nicnatoniewskazuje,Monikapopracywraca
dodomu,apotembiegnienateswojeczary-mary
namacie.
–Jakieczary-mary?–Spojrzałnamniezdziwiony.
–No,najogę.Zafiksowałasięnajejpunkcie.Wdomu
teżrozkładamatęowschodziesłońcaimruczyjakjakaś
nawiedzona.
–Jesteśpewien,żebiegatylkonajogę?–Mirek
najwidoczniejniezamierzałzrezygnowaćznakłaniania
mniedozerwaniazMoniką,jaknieztegopowodu,
tozinnego.
–Takmówi,ajajejsprawdzałniebędę.Związek
budujesięnazaufaniu–stwierdziłemraczejchłodno.
–Notak,zapomniałem,żetyjejufasz,
tyjąubóstwiasz,tyjąpodziwiasz,tyjeszjejzrękiigotów
jesteśspijaćzjejustkażdąobelgę.Alek,kiedytystałeś
siętakimfrajerem?Zastanówsię,chłopie,bojabym
powiedział,żewszystkonatowskazuje.Przestała
zwracaćnaciebieuwagę,niesuszycigłowyożadne
rocznice,daty,pierdaty,znaczyzobojętniałanawas.
Naglespędzaczaszludźmi,którychnieznasz,iodcina
