Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
15
któraprowadzido(z)rozumienia.Tekststanowiwięcnajpełniejszywymiar
świata,wktórymczłowiekodnajdujeodpowiedźnaróżne,egzystencjalne
pytania.Tylkodziękitekstomczłowiekmożerozumiećświat,acozatym
idzie–ostateczniezrozumiećsamegosiebie.Tensposóbmyśleniazostał
zaimplementowanydorozumieniaiinterpretacjiliteraturydziecięcej,do-
strzegającwniejczynnikmającymocsprawcząwprocesiekształtowania
własnejpostawywobecśmierci,zktórejwyrastaćmożegłębszepoznanie
otaczającegoświata,jakrównieżsamegosiebie,sprzyjającewpóźniej-
szym,dorosłymżyciudążeniomtransgresyjnym.
Celemrozdziałutrzeciegojestprzedstawieniewynikówprzeprowa-
dzonychbadańorazrozważenie,jakiemogąonemiećznaczeniedlape-
dagogiki.Wynikizostałyujętewczterechpodrozdziałachipokazują,jak
wliteraturzedziecięcejzostałaprzedstawionaśmierć,emocjezwiązane
ztymdoświadczeniemgranicznym,wyobrażenietego,coczekanaspo
śmierci,orazuchwycenieżyciawopozycjidośmierci,alejednocześnienie-
odzowniezniązwiązanegowhermeneutycznymkoleludzkiejegzystencji.
Przyjętawtymrozdzialestrukturastanowiwieloaspektowąiszczegółową
analizęliterackichobrazówśmierciwrazzichflozofczno-pedagogiczną
interpretacją.Każdyzpodrozdziałówzakończonyjestpodsumowaniem,
wktórymCzytelnikodnajdzieodpowiedźnapostawionewcześniejpytanie
opedagogicznywymiarTanatosawliteraturzedziecięcej.
Wychodzącodtezy,że„fenomennieuniknionejśmiercinależydo
prawdyożyciuijakotakiniemożebyćpomijanyanispychanydopod-
świadomości,aniukrywanywprocesiewychowawczymczłowieka”5,nale-
żystwierdzić,żepedagogikaniemożesięuwolnićododpowiedzialności
zato,jakkolejnepokoleniabędąpostrzegałyirozumiałyśmierć.Wynikato
zarównozrozszerzaniasięobszaruzainteresowańpedagogikiwszystkimi
etapamiludzkiegożycia,jakizpraktycznychzadańtejnaukizmierzają-
cychdoprzygotowaniaczłowiekadopełniegzystencji6.Wtymkontekście
pracastanowipróbęwzbogaceniatanatopedagogikiowartościedukacyjne
tkwiącewliteraturzedziecięcejpodejmującejtęproblematykę.
Pracęuzupełniaaneks,wktórymzawartesąkróciutkienotyinformu-
jąceofabuleanalizowanychiinterpretowanychtekstów.Niektóreznichsą
autorstwaLenySztobryn,dziesięcioletniejpasjonatkiliteratury.
Nazakończeniechciałampodziękowaćwszystkimtym,którzywtrak-
ciebadańwspieralimnieiwjakikolwieksposóbprzyczynilisiędopowsta-
niatejrozprawy.Najbardziejmoimbliskim.
5J.Makselon,Podstawytanatologii,[w:]Jakrozmawiaćzuczniamiokońcużyciaiwo-
lontariaciehospicyjnym,red.J.Binnebesel,A.Janowicz,P.Krakowiak,FundacjaHospicyjna
„ViaMedica”,Gdańsk2009,s.4.
6„Człowiekwinienbyćprzygotowanydotegoetapużycia[śmierci].Jakwewszystkich
innychwymiarachjegorozwojuitutajpowinienpomócmuwychowawca”(W.Chudy,Odcho-
dzenieznadzieją.Upodstawpedagogikiumierania,„Ethos”2007,nr3–4[79–80],s.26).
