Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
2.Tarciewprocesachkształtowaniablach
a)
b)
kierunekpoślizgu
Rys.2.11.Topografiapowierzchnibla-
chystalowejDC04a)przedprocesem
ib)poprocesietarciametodąprzeciąga-
niapasablachywskojarzeniuciernym
zprzeciwpróbkąwykonanązestaliNC6:
nacisknominalny6MPa,smarowanieole-
jemprzekładniowymCastrolAXLEEPX
80W-90
Źródło:opracowaniewłasne.
nierównościulegnąodkształceniusprężystemuowartościh
o,konstytuującpo-
wierzchnięogęstościwierzchołkówρ.ModelGreenwoodaiWilliamsona[286]dla
naciskunominalnegop
nomistosunkurzeczywistejpowierzchnikontaktudonominal-
nejpowierzchnikontaktu
α
1
A
r
wzakresieodkształceńsprężystychmateriału
A
nom
jestnastępujący:
p
nom
1
2
3
ρ
RE
*
³
f
h
(
zh
-
o
)
3
2
I
()
zdz
(2.7)
gdzie:ϕ(z)-rozkładwierzchołków,E*-wartośćzredukowanegomodułuYounga
materiałówparytrącejwedługzależności[286]:
E
1
*
1
1
E
-
1
2
υ
1
2
+
1
-
E
2
2
υ
2
2
(2.8)
gdzie:E
1,E
2-modułyYoungaparytrącej,υ
1,υ
2-liczbyPoissonamateriałówpary
trącej.
ModelGreenwoodaiWilliamsonajestsłusznytylkodlamałychodkształceń
idużychseparacjipomiędzywierzchołkami,wtychwarunkachposzczególnewierz-
chołkiodkształcająsięniezależnie.Opróczmodelikontaktowychuwzględniających
odkształceniasprężystewierzchołówistniejąrównieżmodele,któreuwzględniają
całkowitądeformacjępowierzchni.Widealnymodkształceniuplastycznymrzeczy-
