Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Literaturadotyczącateatrówszkolnychwokresiestaropolskim
jestwmiaręobfita;niestety,większośćopracowańujmuje
zagadnienieteatruszkolnegozpunktuwidzeniaprzedewszystkim
historycznego,historyczno-literackiegowzględnieartystycznego,
pomijając–ważnemoimzdaniem–zagadnieniapedagogiczne.
DziejepierwszychkompaniiaktorskichzpoczątkówXVIwieku
przedstawiłStanisławWindakiewicz[36],którybadaniawtej
dziedzinieoparłnadrukowanychprogramachteatrówszkolnychi
rękopisach.Poddałonwnikliwejisurowejoceniezebrane
wcześniejmateriaływstudiumDTeatrkolegjówjezuickichw
dawnejPolsce”[37].Autortenomawiającteatrszkolnyjezuitów
odmawiałmuwartościartystycznych,podkreślającjedyniejego
znaczeniepedagogiczne.
Stosunkowonajlepiejopracowanyjesttematteatruszkolnego
jezuitów,doktóregoistniejeteż,wporównaniuzinnymiscenami
tego
okresu,
najobfitsza
dokumentacja
źródłowa.
W
dwudziestoleciumiędzywojennymukazałsięDDykcjonarzteatrów
polskich”
Ludwika
Simona[38]
oraz
próby
opracowań
scen
poszczególnychkolegiównapisaneprzezMichałaBrensztejna[39],
WładysławaKwiatkowskiego[40]iLudwikaZalewskiego[41].Do
1939rokupisalinatentematrównieżWiktorHahn[42],Aleksander
Brückner[43],KarolEstreicher[44]iStanisławWindakiewicz.
WspomnianywyżejLudwikSimonjestteżautoremartykułuDZ
dziejówteatrupolskiegowGdańsku”[45].Wtymokresiekilka
uwagteatrowiszkolnemujezuitówpoświęciłteżks.Stanisław
BednarskiwstudiumDUpadekiodrodzenieszkółjezuickichw
Polsce”[46];
niestety,
przedstawia
w
swej
pracy
głównie
działalnośćtegoteatruwXVIIIwieku,ponadtokoncentrujesięna
scenachzaledwiekilkukolegiów(Poznań,Krasnystaw,Grudziądz)
itylkokilkuprzedstawieniach.
PoIIwojnieświatowejpierwsząznaczącąpublikacjądotyczącą
jezuickichscenszkolnychbyłarozprawaks.JanaPopłatka[47].
Zawieraonainformacjeorepertuarzetychscenorazoprzepisach
władzzakonnychdotyczącychteatruszkolnego;niestety,jak
zaznaczyłsamautor,nieprzynosipełnegoobrazuteatralnej