Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
spoglądaćnakolektywludziinie-ludzi,wktórymbyćmożerealizuje
sięcośwrodzaju„jedności”.„Kultura”natomiastprzestaniesięjawić
jakozbiórwyróżniającychkategorii,narzędziawładzyimanipulacji
bądźprzestrzenihybrydycznegomieszania,astaniesięnarzędziem
konstrukcjisiebie–konstrukcjikolektywu.
Powyższepropozycjeteoretycznezdająsięfunkcjonowaćtylko
wkontekściepostkolonializmuorazjegokonsekwencjinaTahiti.
Uważam,żewspółcześniemamydoczynieniazwieloma
postkolonializmami,którychspecyfikazależyodposzczególnych
historiiprocesówkolonizacji.Teostatniepowodująróżnorodne
konsekwencje,objawiającesięwrealnychproblemachiwkontekście
życiawyspiarzy.Mogądonichnależeć:uzależnienieodzewnętrznych
dostaw,systemówpolitycznych,systemówwiedzy,dyskryminacja
wewnątrzwłasnegospołeczeństwa,kryzystożsamościiwkońcu
destabilizacjaekologiczna.Moimzdaniem,wwypadkuTahitidoszło
dozerwaniaciągłościtransmisjikulturowejwwielupunktach.
Przyczynąbyłazewnętrznainterwencjamisjonarzychrześcijańskich,
kolonistówfrancuskichiangielskichorazpowojenneprzemiany
ekonomiczno-społecznedobytestównuklearnych.Tospowodowało
kryzystożsamościkulturowej,któryrdzennimieszkańcyopisują
wkategoriach„utratywłasnejkultury”,zapominaniawiedzyczy
historiiorazprzypisywaniawyspiarzomnegatywnych,powodujących
zawstydzeniecechczyreprezentacji.Wtakimujęciurozumiem
kolonializmjakoaktrozłączania,zerwaniarelacjimiędzyludźmi,nie-
ludźmi,przestrzeniami,duchowością,wiedząitd.,wtymwypadku
spowodowanyprzezichwymazywanieizastępowaniekolonialnymi
wzorcami.Niewielkiestrzępkipamięciprekolonialnejprzeszłości
sązatemwykorzystywanedoodbudowyrdzennejtożsamości
ipoczucia„kulturowejdumy”.Lukitymczasemsąświadomie
wypełnianewspółczesnymiinspiracjami,znaczeniamiiformami.
Aktywiścizobustowarzyszeńsąosadzenilokalnie,alezarazem
