Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
(najczęściejokreślanejjakoeuropejska,białabądźzachodnia).
Zjawiskopostkolonializmutrudnojestumiejscowićwczasie,
cowynikazróżnorodnegopodejściadotegotematu.Wskazuje
natomiędzyinnymiLeelaGandhi(2008):wyróżniapost-kolonializm
(pisanyoddzielnie),oznaczającyzbiórzjawiskiokreshistoryczny
nastałypoIIwojnieświatowej,wdobiedekolonizacji,oraz
postkolonializm(pisanyłącznie),rozumianyjakorozciągającesię
wczasiekonsekwencjewynikającezkolonialnychrelacji,
wrzeczywistościzaczynającesięrównocześniezsamąekspansją
(Gandhi2008;Ashcroft,Griffiths,Tiffin2002).Todrugieujęciejest
minajbliższeiwydajesięnajlepiejodpowiadaćwspółczesnejsytuacji
Tahiti.Traktujęrównieżpostkolonializmjakobardzopraktyczny
wymiarcodziennegożyciardzennychspołeczności.Jednocześnie
staramsięulokowaćdziałaniaopisywanychstowarzyszeńwsieci
skomplikowanychrelacjiiwielościaktorówspołecznych(lokalnych
iponadlokalnych),nieuciekającsiędoprostychpodziałów
nahegemonaipoddanego.
StephanieLawson(2010),krytykującSaidowski„orientalizm”,
przestrzegaprzedzbytłatwymodwoływaniemsiędopodobnych
dychotomii.Nieodmawiasłusznościkrytycenegatywnegowpływu
kolonializmunarejonyispołecznościskolonizowane.Wskazujejednak
nanieuzasadnionetraktowaniehegemonailudzipoddanychjego
dominacjijakogruphomogenicznych,obdarzonychjednakową
charakterystykąiintencjami.Możetobowiemdoprowadzićdozbyt
upraszczającejwizjikolonizatora–zawszenegatywnego,
skoncentrowanegonawłasnyminteresieciemiężcy,wopozycji
doskolonizowanego–przedstawianegowcharakterzebezwolnej
ofiary,częstopozbawionegosprawczości,będącegoczłonkiem
niezróżnicowanejrzeczywistościspołecznej.Tymczasem,jakpokazuje
LawsonnaprzykładziepolitykiFidżi,TongaczySamoa,rdzenność
jestwieloraka,osadzonawskomplikowanychrelacjach,
