Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
stwierdza:
mowęodnosimydowypracowanegospołeczniesystemuznaków,czylijęzykajako
środkaporozumiewaniasięludzi.
OdmiennestanowiskoprzyjąłF.deSaussure,największylingwista
FrancjiiSzwajcarii.Odróżniłonjęzyk(lange)odmowy(langage)i
mówienia(parole).Wedługniego,namowęskładająsięzdolności
mówieniairozumieniaorazrelacjemiędzynimi.F.deSaussure
definiowałjęzykjako
systemznakówwyrażającychpojęcieidziękitemudającychsięporównaćzpismem,
alfabetemgłuchoniewidomych,zeznakamiwojskowymi.Językjesttylkonajważniejszym
ztychsystemów(za:Milewski,1967,s.27).
Wpracachjęzykoznawców
podkreślasięspołecznycharaktersystemujęzykowego,któryumożliwiaporozumiewanie
się(komunikację)członkówdanegospołeczeństwa[...]jakoprzesyłanieinformacji
zapomocąjakiegośkodu(Rakowska,2000,s.11).
Kodtworzysystemznaków,którymożebyćrealizowanyzapomocą
różnychkanałówinformacyjnych.T.Milewski(1967)wymienia
naprzykład:subkodgłównywokalno-audytywny(językmówiony),
subkodwzrokowy,trwały(językpisany),subkodwzrokowy,
przemijający(językmigowy).
Wpolskichopracowaniachlogopedycznychzgodniezteorią
L.Kaczmarka(1977,s.30–31),przyjęto,żetermin„mowa”jest
pojęciemnadrzędnymwstosunkudojęzyka.Wświetletychzałożeń
mowędefiniujesięzdwóchpunktówwidzenia:
–społecznego(jestwynikiemzachowaniasięjęzykowegowgrupie
społecznej);
–indywidualnego(tzw.mowawewnętrznawpostacitekstu
pomyślanego,bezpostacidźwiękowej).
Zespołecznegopunktuwidzeniamowatoaktwprocesie
porozumiewaniasięjęzykowegosłownego,wktórymnadawca
przekazujeinformacjęodbiorcynapodstawieobopólnejznajomości
języka(tamże).Zindywidualnegopunktuwidzenia,mowa
tobudowanieiodbiórtekstunapodstawiejęzyka.
WswoichdefinicjachL.Kaczmarekwyróżniaczteryskładniki
mowy:język,mówienie,tekstirozumienie,którestanowiąintegralną
