Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przedmiotu–przykładowouIreneusza
Topolskiego[116].Wtymwypadkuważniejszejest
kryteriumczystogeograficzneniżhistoryczno-
geograficzne,czylipołożeniepaństwpartnerówtej
politykiwewschodniejczęściEuropy.Jesttopodejście
tylkopozornieprostsze,gdyżwymagasprecyzowania,
czymjestEuropaWschodnia,atowpraktyceoznacza
powrótdorozstrzyganianapodstawiekryteriów
historycznych–dotegosięsprowadzapróbapodjęta
przezTopolskiego[117].Wramachprzeprowadzonego
przezemniebadania[118]zaujęciemgeograficznym–
wedlemojejinterpretacjidefinicjiautorów–opowiedzieli
się:AndrzejBrzeziecki,AdamEberhardt,MarekKornat,
PawełMusiałek,OlafOsica,AgnieszkaOrzelska-Stączek,
KatarzynaPełczyńska-Nałęcz,IwonaReichardt,Adam
DanielRotfeld,AndrzejSzeptyckiiPrzemysławŻurawski
velGrajewski.
Ujęciehistoryczno-transformacyjne.Jest
toprawdopodobnienajczęściejspotykaneujęcie
wliteraturzeprzedmiotu,obecnetakżewodpowiedziach
ekspertów.Opierasięononaodniesieniupolityki
wschodniejdokonkretnegozjawiskahistorycznego–
politykiwobecZSRSiszerokorozumianegodziedzictwa
poZSRS:państw,którepowstałyporozpadzieimperium
izjawiskcharakterystycznychdlaobszaru
postsowieckiego.Woczywistysposóbtakierozumienie
pojęciapolskiejpolitykiwschodniejdominowałowlatach
90.,wokresietransformacjisystemowejwPolsce
iusąsiadówwregionie.Bliskitegorozumieniapojęcia
polskiejpolitykiwschodniejbyłcytowanypowyżej
ministerSkubiszewski,aleteżprzywołanijużMenkiszak
iPiotrowski.Wtymduchupojęcie„politykawschodnia”
w1993rokurozumiałateżredakcjaperiodyku„Polityka
Wschodnia”[119].Grajewski–jesttocharakterystyczna
dlaomawianegoujęciawypowiedź–piszetak:
Politykawschodniapowinnaujmowaćcałokształtrelacji
Polskizobszarempostsowieckim,awięcobejmować
relacjezewszystkimipaństwamipowstałymi
