Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
MARCINLUBAŚ
wej.Innymisłowy,antropologówbardziejinteresowałsamproces
tworzeniaiodtwarzaniakulturyniżfascynującasocjologówieko-
nomistówzależnośćmiędzytradycjąarozwojemgospodarczym
ipolitycznym.
2.Tradycje:dyskurs,refleksyjnośćipraktyka
Omówięterazniecoszerzejzarysowanetutrzyzestawyproble-
mów,zaczynającodzagadnieniapierwszego.Zjawiskiemureflek-
syjnieniatradycji,zperspektywyspołeczeństwzachodnich,zajął
sięnapoczątkulat90.minionegowiekuAnthonyGiddens(zob.
Giddens1994,2005).PropozycjęGiddensawartoomówićnietylko
zewzględunato,żepiszeonościsłymzwiązkutradycjizreflek-
syjnością,alerównieżzuwaginaistniejącewniejniedopowiedze-
nia.Zdaniemtegoautoraobecnapostaćnowoczesnościprowadzi
dowyłonieniasięwbogatychkrajachZachoduspołeczeństwpost-
tradycyjnych,czylispołeczeństw,wktórychtradycjastajesięzko-
niecznościprzedmiotemtwórczejrefleksji.Tradycjemogąobecnie
przetrwaćtylkopodwarunkiempoddaniasiędyskursywnejlegi-
tymizacji,wejściawdialoglubkonfrontacjęideologicznązinnymi
tradycjami,przezcosiłąrzeczyulegająonetwórczymmodyfika-
cjom(Giddens2005,s.384).Czynnościmachinalniepowtarzaneczy
rytualne,stanowiąceniegdyśtrzontradycji,mająobecnieznacznie
mniejszywpływnażyciecodzienneobywateli.
Należyparęzdańpoświęcićtemu,jakGiddensrozumiesamo
pojęcietradycji.Twierdzionmianowicie,idączaklasycznymsfor-
mułowaniemMaurice’aHalbwachsa,żetradycjatoprzedewszyst-
kimspołecznynośnikzbiorowejpamięcispołeczeństwa,specyficz-
napostawawobecprzeszłości(por.Halbwachs1969,Giddens2005,
s.354).WdalszejczęściswojegowywoduGiddensskupiasięna
morfologiitradycji,stwierdzając,żepodstawowymijejskładnika-
misąrytuały,autorytety,atakżespecyficzneperformatywneujęcie
prawdy(tęostatniąideęzapożyczaodfrancuskiegoantropologa
PascalaBoyera).Wtradycjęwkomponowanesą,jakpowiada,okre-
śloneczynnościrytualne.Tradycjawymagateż,bynajejstrażystali
strażnicy,czyliautorytety.Autorytetczerpieswąsiłęniezposiada-
niajakiejśspecyficznejwiedzyczykwalifikacji,leczzbezpośred-
