Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Działatwamagia.
Zarysowujeantytezęmiędzydorosłościąarajskim
bogactwemmożliwościdzieciństwa,zktóregoProspero
jestwykluczony:
Leczjajestemczęściąświata–
Tyzaś,melancholijnynaszmentorze,wstępu
Dońniemasz.Zamocmagiitakajestzapłata:
Wieczniedorosły,nigdynieskuliszsięwcentrum
Czasu,dokądwstępdajenamzgodanawszystko.
Niewkroczysz,samprzezsiebiewdojrzałość
zaklęty,
Nazielone,zacisznedzieciństwapastwisko.
Jegomowakończysięnastępującymisłowami:
WąskiejesttwojeWszystko,mójProsperze;
Ja–chociażwolęswojąwłasnąmam:
Światpragnieszkochać,alenieuwierzę,
Abyśzrozumiałkogoś,ktowybierze,
Jakja,dewizę:„Jatoja–jasam”.
WariacjetejstrofyAntoniopowtarzajakkodę
powystąpieniukażdejzpozostałychpostaci
drugoplanowych.
LirycznysonetFerdynandadoMirandy,wodniesieniu
doktóregoAudenzanotowałwbrudnopisie:„wzajemna
miłośćrodzimiłość”,wyrażapoważnemistycznedążenie
do„innejczułości”,ajednocześnie,jaknapisałAuden
wliściedoIsherwooda,„opisujepieprzeniezapomocą
całkowicieabstrakcyjnychsłów”11–takjakpóźniej
Kaliban,id,abstrakcyjnymjęzykiem,wsilnie
zmanierowanymstyluHenry’egoJamesa,mówiosztuce.
Iwbrudnopisiepoematu,iwliściedoIsherwoodaAuden
porównałFerdynandaiMirandę,możezprzymrużeniem
oka,doMiltonowskichAdamaiEwy:„Ferdynand:
Męskość(OntylkodlaBoga)”i„Miranda:Kobiecość(Ona
dlaBogawnim)”;zaklasyfikowałteżFerdynanda
