Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.2.Streswewspółczesnejpsychologii
ifilozofii
Poprzezanalizępomijanychdotądwbadaniachpsychologicznych
snów,marzeńdziennych,czynnościpomyłkowych,lapsusów
językowych,obsesyjnychwspomnieńzdzieciństwa,zachowań
nerwicowychczypsychotycznychpsychoanalizawskazywała
na(szokującyiniewpełnizrozumiany)fakt,żeczłowieknie
zawszezdajesobiesprawęzeswoichwyborówimotywów
postępowania.Takiestany,jaklęki,przejawyagresji,stłumieniaczy
wyparcia,kompleksy,nerwiceipsychozy,stająsięwpsychoanalizie
ważnymi,oilenienajważniejszymi,elementamidyskursu
opsychiceczłowieka.Notabenezpunktuwidzeniabadańwłasnych
niezwykleinteresującywydajesiędziałpsychoanalizy,która
połączyłaswojąmetodologiębadawczązzałożeniamifilozofii
fenomenologicznejiegzystencjalnej(Hampden-Turner,1981;
Tokarzewski,1984).WdrugiejpołowieXXstuleciaE.Minkowski,
L.Binswanger,anastępnieB.BettelheimczyV.Frankl
zapoczątkowaliznaczącyitwórczynurt,któryznamypodnazwą
przełomuhumanistycznegowpsychologiiipsychiatrii.Tacy
teoretycyibadacze,jakR.May,A.Maslow,T.Szasz,R.D.Laing,
D.Cooper,C.RogersczyG.Batesonzkoncepcjąosobyludzkiej,
sąprekursoramidyskursu,którywdużymstopniupogłębił
rozumieniejednostkiwzagrożeniu,jednostkicierpiącej,znajdującej
sięwsytuacjiszczególnegonapięciaistresu,zarównopsychicznego,
jakiegzystencjalnego.OpróczGestaltu,psychologiipoznawczej
(C.L.Hull,J.Dollard,G.A.Miller,K.H.Pribram,J.Brunner)czy
późniejszejcybernetykizteoriądecyzjioptymalnej(J.von
Neumann,O.Morgenstern),wymienionepowyżejnurtymogąmieć
swójudziałwinterpretowaniuzjawiskzwiązanychzestresem.
Występującewtychkoncepcjachterminyimodeleparadygmatyczne
czysyntagmatycznesąstosowanewopisachteoretycznych
ipraktykachterapeutycznych.Zagadnieniestresupodróżnymi
postaciamijestobecnerównieżwlicznychteoriachosobowości,
sięgającychdostarychkoncepcji,np.teoriikonstytucjonalnych
