Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
głębokiegosensużyciaichętniekwestionowałoprzyjętedogmaty,niosąc
przesłanie,żemedytacjatocośmodnegoicool.Wnastępnejdekadziedoktor
HerbertBensonzUniwersytetuHarvardarozpocząłporazpierwszynaukowe
badanianadtymnowoczesnymimodnym,aprzecieżstarożytnymzjawiskiem
medytacji.LudzkiereakcjenastreszostaływcześniejopisaneprzezdoktoraHansa
Selyego,którybyłtwórcąterminu„stres”ijużwroku1936zacząłprowadzićnad
nimbadania,poczymw1956rokuopublikowałksiążkę
Thestressoflife
.Benson
zdałsobiesprawę,żemedytacjawywołujereakcjęodwrotnądoreakcjistresowej,
iwswojejpopularnejksiążcepoświęconejtemutematowinadałzjawiskusłynną
dziśnazwęreakcjirelaksacyjnej[3].
Wynikipierwszychbadańbyłyobiecujące.Ażdolat90.ubiegłegowieku
medytacjijednaknietraktowanojakopodstawypsychoterapii,choćszerzejpojęta
dziedzinanauki,zwanamedycynąumysłuiciała,atakżejejgłównaodnoga,
psychoneuroimmunologia,wciągu40latstalezyskiwałynapopularności.
Rosnącezrozumienierelacjiłączącejumysłiciałozpewnościąprzyczyniłosię
dolepszegowyjaśnieniazjawiskauważności.Corazwiększezainteresowanie
medycynąumysłuiciała,obserwowanewśródosóbzajmującychsię
konwencjonalną,zachodniąmedycynąnaprzestrzeniostatniejdekadyczydwóch,
utorowałodrogęgwałtownemuwzrostowipopularnościmedytacjiwogóle,
aszczególnieuważności.Możnawręczpowiedzieć,żeniesposóbwpełni
zrozumiećrelacjęłączącąumysłiciałobezzrozumieniaroli,jakąodgrywawniej
świadomość–awięcuwaga.Corazwiększezasobybadańnaukowychnad
praktykamitakimijakuważnośćsprawiły,żeteostatnieprzestałybyćkojarzone
zhipisowskąkulturąlat60.iwcześniejszym,pozostającympodmocnym
wpływembuddyzmupokoleniembeatnikówzlat50.,aweszłydogłównegonurtu
współczesnejkulturyiopiekizdrowotnej.Tym,czegonaprawdępotrzebujeteraz
medycynazachodnia,jestkolejnykrok,czyliprzejścieodzrozumieniarelacji
umysł—ciałodowyjaśnieniarelacjiświadomość—umysł—ciało.
Kluczoweelementyuważnościsąobecnewewszystkichnajważniejszych
tradycjachfilozoficznychikulturachświata.Samaświadomośćistnieniawchwili
obecnej,świadomośćprostejczynnościoddychania,zwracanieuwagiczyteż
zdolnośćobiektywnegozdystansowaniasiędoswoichmyśliidoświadczeńnie
sączymśtypowymdlaWschoduczyZachodu,tosąuniwersalnedoświadczenia.
Każdakultura,właściwiekażdajednostkaludzkawkońcutoodkrywaiopisuje
naswójwłasnysposób.Dowspółczesnegowykorzystaniauważnościibadańnad
niąogromnieprzyczynilisiępraktycywywodzącysięztradycjibuddyjskiej,tacy
jakDalajlama,MatthieuRicardczypionierwtórnejpopularyzacjiuważnościJon
Kabat-Zinn,alenawetoniniepowiedzieliby,żeczłowiekmusibyćbuddystą,aby
żyćzgodnieztąideą.Uważnośćjestcorazbardziejobecnawkulturzepopularnej
dziękiwspółczesnymklasycznymtekstom,takimjak
Potęgateraźniejszości
EckhartaTolle’a[4].Zasadyuważnościsąpowszechniedostępne–takżedla
ciebie,teraz,zaraz.
Codalej?
Dziękitemu,żecorazwiększaliczbabadaczyipsychologówzaczynazgłębiać
uważnośćnacałkiemnowympoziomie,upadająbarierymiędzyfilozofią,religią,
naukąiwiedząpowszechną.Ichbadaniamogąwcorazwiększymstopniu
pomagaćzwykłymludziomwpoprawianiujakościichżyciapoprzezumożliwienie
imzrozumienia,cotoznaczybyćuważnymiwjakisposóbmożetopomóc
zmniejszyćpoczuciebrakuszczęścia,anawetwspomócleczeniewielu
