Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ1
WPROWADZENIEDOUWAŻNOŚCI
Gdziejesteśteraz?
Conajbardziejcięuszczęśliwia:rozmyślanieoprzyjemnychsprawach,
rozmyślanieoneutralnychsprawach,rozmyślanieonieprzyjemnychsprawachczy
skupieniesięnatym,cowdanejchwilirobisz?Zgodniezbadaniami
przeprowadzonyminaUniwersytecieHarvarda[1]jesteśmynajszczęśliwsi
wówczas,gdypoprostuskupiamycałkowicieuwagęnatym,coaktualnierobimy.
Tomożewydawaćsiędziwne,bozazwyczajsądzimy,żemarzeniaisnynajawie,
szczególnieteprzyjemne,sąciekaweistanowiąźródłoogromnegozadowolenia.
Byćmożepodkoniectegorozdziałustwierdzisz,żerelacja,któraistniejemiędzy
skupieniemuwagiaszczęściem,zaczynabyćdlaciebiebardziejwidoczna.
Taksiążkadotyczywłaśnieskupianiauwagi–innymisłowy,uważności,
zangielska
mindfulness
–igłębokiegopoczuciaszczęściaorazkorzyści
zdrowotnych,jakiemożenamprzynieść.
Czyzdarzyłocisiękiedyśwejśćdopokojuizapomnieć,pocotozrobiłeś?Czy
zdarzyłocisięczekaćnaprognozępogody,akiedyjużsięzaczęła–nawetnie
usłyszeć,cotampowiedzieli?Czypojechałeśdokądśipotemnawetnie
pamiętałeś,jakprzebiegałajazda?Czyczasem,gdyzkimśrozmawiasz,nagle
orientujeszsię,żeniedocieradociebieanijednosłowoztego,comówitaosoba?
Czyzdarzacisięczytaćksiążkę(mamynadzieję,żetejtoniedotyczy!)
iwpołowierozdziałuzdaćsobiesprawę,żeniezapamiętałeśanisłowa?Jeśli
udzieliłeśtwierdzącejodpowiedzinaktórekolwiekztychpytań,towiesz,jaktojest
byćnieuważnym.
Skłonnośćdonieuczestniczeniawpełniwcodziennościmawielekonsekwencji
imożeskutkowaćtym,żeprzegapimymożliwośćrealizacjinaszegopełnego
potencjału.Brakuważnościtomarnowanieczasu,jakimamy.Oznaczateż,
żemogąominąćnasważneinformacje,zwiększaryzykonieprzyjemnychzdarzeń
zarównowwymiarzefizycznym,jakispołecznym,atakżesprawia,żenasza
komunikacjazinnymiprzebiegaznaczniebardziejpowierzchownie.
Conajważniejsze,wznaczniewiększym,niżprzypuszczamy,wymiarzepozbawia
nasradościżycia,narażanastresiproblemypsychiczneorazwszystkietego
nieprzyjemnefizycznekonsekwencje.Omówimytopóźniejbardziejszczegółowo.
Trudnopowiedzieć,czyaktualniebrakuważnościjestczęstszymzjawiskiemniż
kiedyś,alenapewnowdzisiejszychczasachbardzosięspieszymy,pędzimy
oddnianarodzindodniaśmierciiniedoceniamyjaknależytego,cojest
pomiędzy.Jeślinieabsorbujenaspośpiech,tozdarzasię,żenaszauwaga
rozmywasięwśródnudyimarazmu.Współczesneżyciewydajesiębardzo
niezrównoważone,borazpędzijakszalone,ainnymrazemjestwstagnacji.Jeśli
przyjrzećsięjegotempu,temu,jaknieprzerwaniejesteśmybombardowani
informacjąidezinformacją,totaknazdrowyrozummożemystwierdzić,
żestworzyliśmyśrodowisko,którewręczsprzyjapowstawaniuproblemu.
Częstowydajesię,żeniemamyinnegowyboru,jaktylkokontynuowaćtenstan
nieuważności,którynamniepomaga.Alenaszczęścietakniejest.Zachowanie
uważnościjestdziecinnieproste,adzieciczęstoczyniątolepiej,atakżezwiększą
łatwościąniżdorośli.Kiedyostatniozdarzyłocisię,żebydzieckotłumaczyło
cizezmarszczonymczołem,żeniemożewyjśćnapodwórkoipograćztobą
