Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wpiłkę,bowtejchwilirozmyślaostopachprocentowychizamartwiasię,jak
bardzowzrosną,kiedyionodorośnie?Uważnośćjestnaturalnymstanem
człowieka.Korzyści,którezyskujemy,gdyzwiększamyjejpoziom,sąogromne,
alewymagatowysiłkuicierpliwości–nawetjeśliprocesjesttaknaturalny,
żemożnabywzasadzieopisaćgojakowysiłekbezwysiłku.
Czymjestuważność?
Byćmożenajprościejopisaćuważnośćjakosztukęzwracaniauwagi:wiedzę,
nacowdanejchwilikierujemyuwagę,iumiejętnośćzwróceniajejwwybraną
stronę.Niecobardziejtechnicznądefinicjąjest„treninguważności”albo
„regulacjauważności”.Konieckońcówrozumiemyiprzyjmujemyzacoś
oczywistego,żetreningfizycznyjestkoniecznością,jeślichcemyzachowaćswoje
ciałowzdrowiu,dlaczegowięcniezaakceptować,żetreningmentalnyjestrównie
ważnydlazachowaniazdrowegoumysłuiżyciowejrównowagi?Moglibyśmy
nawetpowiedzieć,żeuważnośćtocoś,couczynaspoprostu,jakbyćsobą,bez
przenoszeniasięwwyobraźniwinnemiejsceczyczas–ibezkonieczności
udawaniaczegoślubkogoś.CenionyamerykańskipsychoterapeutaCarlRogers
stwierdziłpolatachcierpliwegosłuchaniapacjentówopowiadającychmuoswoich
kłopotach,żeproblemwzasadziejesttylkojeden:to,żeniewiemy,kim
jesteśmy.Uważnośćmożezwrócićnamto,cowydawałosięutracone–
tożsamość.
Uważnośćtoformamedytacji,którąszerokopraktykujesięjużodtysiącleci,
choćtowłaśniewostatnichlatachogromniewzrosłozainteresowanienią,
prowadzonesąteżbadanianadzastosowaniemjejwterapiiiżyciucodziennym.
Zpunktuwidzeniamedycynyorazstylużyciajesttosensacyjneodkrycie
zjawiska,któreliczysobietysiącelat.Comajązesobąwspólnegoróżnerodzaje
medytacjiicomogąnamonedać?Ćwiczeniamedytacjiwiążąsięztreningiem
umysłupoprawiającymnaszązdolnośćregulowaniauwagi,dziękiczemunie
absorbujejejto,conasunieszczęśliwia.Jestwieledostępnychnampraktyk
medytacyjnychróżniącychsiępodwzględemtego,naczymskupiająuwagęoraz
comożnadziękinimosiągnąć,aletaknaprawdęwszystkiemająjedencel–
rozwinięcienaszejzdolnościskupieniasięnaczymśkonkretnym.
Ciałomożestanowićbardzodobrypunktodniesienia,bo–cobardzowygodne–
jestzawszeznamiizawszeznajdujesiętuiteraz,nigdywprzeszłościczy
przyszłości.Komunikujesięzotaczającymjeświatemzapośrednictwem
zmysłów,azatemkiedypraktykujemyuważnośćipostaramysię
zsynchronizowaćznaszymizmysłami,wnaturalnysposóbosadzamynasząuwagę
obecnie–wystarczywięcposłuchaćzmysłówipodążyćzanimi.Touwolninasz
umysłodrozpraszającychgorozmyślańoprzeszłości,któradawnominęła,
iprzyszłości,którajeszczesięniezdarzyła.Pozwolinamdoświadczyćcałego
bogactwatego,codziejesięwnaszymżyciuwdanejchwili,bonaprawdę
poświęcimytemuuwagę.Wtakimstaniecałkowitejipełnejświadomościtego,
codziejesiętuiteraz,możemynaprzykładpełniejsmakowaćjedzenie,nawiązać
głębsząwięźzdziećmi,pracowaćwydajniejizwiększąsatysfakcją,nawet
ostrożniejprowadzićsamochód.Niezawszezdajemysobiesprawę,jakiekoszty
wiążąsięzniepoświęcaniemświadomejuwagiotoczeniu,aprzynajmniejdziejesię
tak,dopókiniezaczniemybliżejprzyglądaćsiętemu,codziejesięwnaszym
umyśleiwżyciu.
Każdyzezmysłówmożeposłużyćjakoośrodekskupieniauwaginachwili
obecnej.Rozumiemy,jakważnajestwięź,gdymówimynaprzykład:„będziemy
