Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zpowoduswoistejprohibicjiwPortland?Czymbyłodla
niegoSanFrancisco,jakniepoprostujeszczejedną
kolejką,tymrazemszkockiej,niedostępnej
wKanadzie?DlaczegowykorzystałFernandaMartineza
jakopretekst,byodwiedzićMeksyk?Coznaczyłdla
Sigbjørnajegoprzyjaciel,jegopostać,doktorVigil,jeśli
nienostalgięzadelirium?Albozapomnienie.
Aspotkanieznimkolejnypretekst,wrodzajutych,
ja​kielu​biłznaj​do​waćKon​sul,do„świę​to​wa​nia”.
MimotoSigbjørnczułnadzieję:wkażdymrazie
pochorobiejegoiżonypojawiłasięulotna,niewielka,
jakbyktośobudziłsięwzimowyporanekiujrzał
wogro​dziekwit​nącądzikąja​błonkę.
Dzieńwstałponury,ciemnyideszczowy.Nalotnisko
wVancouverwyruszyliwmżawce,agdywkońcu
wystartowali,rozszalałasięulewa:strugideszczu
siekłylotniskowSeattle,celnicywkałużach...Sigbjørn
wzdrygnąłsięcelnicy!Jakprzeraźliwiebałsiętakich
osobnikówczykiedykolwiektoprzezwycięży?
Ponowniewróciłociężkie,lepkiewspomnienietamtego
porankasprzedponadsześciulat,kiedynagranicy
zeStanamiZjednoczonymizawróconogodoKanady.
Byłotowewrześniu1939roku,gdySigbjørnpróbował
dostaćsiędoStanówautobusemprzezBlainewstanie
Waszyngton,abyspotkaćsięzPrimrosewSan
Francisco„ostatniraz”jakmałodelikatnieoznajmił
urzędnikomnaodprawiepaszportowej.Aterazitak
przekroczyligranicę,conapełniłogoprzemożnym
poczuciemwolnościlecielinapołudnieAmeryki,
wzdłużzachodniegokrańcamapy,ponadzakazanym
niegdyśobszarem(jakokiemsięgnąćzniszczonym
przezpożary),zakazanymnietylkodlatego,żenad
Sigbjørnemciążyłaodpowiedzialnośćkarna,aletakże
dlatego,żetenkrajbyłwowymczasieneutralny,
onzaśpostanowiłprzezniegoprzejechać,abywziąć