Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
udziałwobcejwojnie,wktórejostatecznieżadnego
udziałuniewziął,takwięcmożnapowiedzieć,
żeówpechuratowałmużycie,zacozbytczęsto
zapominałokazywaćwdzięczność–czywogóle
kiedykolwiekbyłwdzięczny,zwyjątkiemchwil,gdy
widziałtojako„naszewspólneżycie”?–wdół,wdół,
nadzachodnimigórami,prześcigajączachodzące
słońce;aleterazwdół,prostowcałkowitąciemność,
lecącdoFriscoplującegoogniem,światłajakkokarda,
miastajaklandrynki,światłajakznakzapytania,
perłowydworzecautobusowy–wysiedli,żebysię
napić.NalotniskuwSanFranciscobyłaładnapogoda,
gwiazdyświeciłyjasno.
–
Alisvolatpropriis
–powiedziałSigbjørn,
odwracającsięnachwilędowiernegosamolotu,teraz
akurattrwającegownietypowymnastrojubezruchu
iciszy,łagodnydodatekdopola.
–Cotoznaczy?
–CzyAnglikmusiciobjaśniaćmottotwojegostanu?
Latanawłasnychskrzydłach,wprzeciwieństwie
donieistniejącegoptakazjednymskrzydłem.Tojest
mottoOregonualboKalifornii.
–NieKalifornii.CzyliwkońcudotarłeśdoSan
Francisco?–Primrosemiałaochotęsięroześmiać.
–Czytowaszapierwszapodróżsamolotem?–
zagadnąłwspółpasażer.
–Nie,aletonaszapierwszaprzyzwoitaszkocka
odpięciulat–odparłSigbjørn,choćteraz,gdysię
napił,smakowałamujaklekarstwo,więcdaleki
odzamówieniadrugiejoddałpołowęPrimrose.
–JesteściezSeattle?
–ZKanady...ToznaczymojażonajestzeStanów.
Ja...cóż...takczyinaczej.
