Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Pięćdziesiątcentówzalufę–mówiłaPrimrose.–
Nieźlesobieliczą.
–Jeszczejak.Nawakacjach?
–Tonaszapodróżpoślubna.
–O...
–JedziemyodwiedzićmojegokumplawMeksyku,
oilejeszczetammieszka...Pobraliśmysiępięćlat
temu,alewciążjesteśmywpodróżypoślubnej–
tłumaczyłpospiesznieSigbjørn.–Tyleże–dodał
trochępóźniej–spaliłnamsiędom,aleuratowaliśmy
las.
Chociażdoowegowydarzeniadoszłoosiemnaście
miesięcytemu,Wildernessowienajwyraźniejwciąż
musieliwspominaćonimwrozmowach.Aleczymiało
onojakikolwiekzwiązekztym,żeon,Sigbjørn,
odczuwałkomicznąpotrzebę,bysiętłumaczyć?
Iczemupowiedziałopodróżypoślubnej,będącejich
małymprywatnymżartem?Dlaczegowyprawiałtakie
rzeczy?Idlaczego,docholery,wszyscybyliciągletacy
podejrzliwi?Jakiemieliprawowypytywać?Otym
myślałSigbjørn,gdyponowniewsiedlidosamolotu;
terazżałował,żewspomniałoMeksyku,bojuż
tomogłowzbudzićpodejrzenia.Wdodatkutrzy
miesiącepozakończeniuwojny.Możeprzyczynależała
wfutrzezeskunksapolarnego,któreSigbjørn,również
awansem,podarowałjejnarocznicęślubu:ludzie
moglijąbraćzarosyjskiegoszpiega.Obecnie
wKanadziepanowałstrachprzedszpiegami,asądząc
podoniesieniach,wStanachZjednoczonychbył
onnawetwiększy.Samfakt,żektośprzybywał
zKanady,mógłwydawaćsiębardziejpodejrzanyniżto,
żezmierzałdoMeksyku.Sigbjørnczułsiętakmocno
tymwstrząśnięty,żeżałował,iżoddałPrimrosepołowę
drinka;bezskuteczniemocowałsięzpasem
