Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
NataszaOrsaRW2010
WświecieJonasza
DotarliśmynamiejsceiJonaszzaparkowałsamochódprzedniedużymdomem
jednorodzinnym.Taksówkaprzyjechałatużzanami.Marcelotworzyłfurtkę,potem
drzwiizaprosiłwszystkichdośrodka.Dopierotutajpoznałamimionapozostałych
mężczyzn:KacperiDominik.Usiedliśmywsalonie.Naławiewszybkimtempiepo-
jawiłysiębutelkizdobrąwódką,soki,wina,piwo,przekąski.Pochwilikażdytrzy-
małwrękuswojegodrinka.TylkoJonaszpiłsok.
–Nienapijeszsięczegośmocniejszego?–spytałam.
–Tomnieniekręci.
–Acociękręci?–zapytałamośmielonaalkoholeminatychmiastprzeraziłam
sięswojegopytania.
–Mamnadzieję,żekiedyścipokażę–odparłrozbawionymoimpopłochem.
Postanowiłamzmienićtemat;problemwtym,żenicsensownegonieprzycho-
dziłomidogłowy.
–Pracujeszw...Polsceczy...no...wAnglii?–wydukałamizarazpożałowałam
swojegodurnegopytania.Piękniesiękompromitowałam!Przecieżgdybypracował
wAnglii,tozapewneczęściejwidywałbysięzMarcelem.–Amożejeszczegdziein-
dziej?–brnęłamdalej.–Amieszkasztutajczytam,gdziepracujesz?
Przekrzywiłgłowęnabokiprzyglądałmisięztądeprymującąuwagą.Wciążto
robił,jakbynigdywcześniejniewidziałkobiety.Tobyłoniezwyklepeszącei...pod-
niecające.Wiedziałotym?Pewnietak.Wkącikachjegoustczaiłsięuśmiech.
Nieoczekiwaniewziąłmojądłońwswojeręce.
–Nastałemieszkamtutaj,choćsporopodróżuję.Pracujęwhotelarstwie.WAn-
gliiteżbywam,aletaksięskładało,żegdyjaleciałemdoAnglii,toMarcelakurat
przylatywałdoPolski,inaodwrót.Mijaliśmysię–odpowiedziałwyczerpująco.–
AwięcpytanieoAnglięniebyłozupełniebezsensowne–dodał,jakbyczytałwmo-
ichmyślach.Cozafacet!
13
