Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
byłłatwiejszy,aitakmiałaproblemzprzygotowaniem
siędowszystkichzajęć.Nietakwyobrażałasobie
szczęśliweżycieubokuwymarzonegoksięcia.Nietak
chciałaspędzaćmłodość.Kochałacórkę,ale…
–Jeślijejwtejchwiliniepołożysz,niebędziespała
dowieczora.Niepouczyszsięwtedyaniminuty
–zagroziła.
Chciałateżdodać,żejeślimałaszybkozaśnie,toiona
pouczysiętrochędonajbliższegokolokwium.
–Wieszco–odpowiedziałKacperznamysłem.Chciał
cośwykrzyczeć,wyrzucićzsiebie,odreagować.
Kuswojemuzdumieniupowiedziałjednak:–Wieszco…
Idź,połóżsięzmałą.Uśpiszją,możeteżzaśniesz,jesteś
zmęczona.Japozmywamisiępouczę.
Sylwiapopatrzyłanamężazuwagą.
–Lolela–dodałamałanawszelkiwypadek.
–Alejakto…–zaczęłaSylwia.
–Poprostu–odpowiedziałKacper.–Czytypamiętasz,
żemysiękiedyśkochaliśmy?
–Kiedyś?
–Maszrację.Czypamiętasz,żemysiękochamy?
Sylwiauśmiechnęłasiędomęża.Stanęłakołoniego
ilekkopogłaskałagoporamieniu.
–Pójdęjąuśpić–powiedziała.
Pamiętam–pomyślała.–Aty?
