Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
takaofiaraumożliwiuratowaniepozostałychNiezmiennych?
–Celuświęcaśrodki?Serio,stary?
–Wiem,jaktobrzmiistaramsięjakośtoogarnąć,ale…
–Niemanic,słyszysz?Nic,comogłobygowybielićpotejakcji
zobozemiukrytymidzieciakami.Dlaczegotakupieraszsięprzy
swoim?
–Bobyłnaszymbratem,Preus,aodrodzinynigdynieodwracasię
plecami!
–Tenprzeklętydezertermącinawetjakgoniema.Widzisz,cosię
znamidzieje?
–Jesteśniesprawiedliwy.
–Wsprawiedliwośćwierzątylkogłupcy,amyniminiejesteśmy.
Oprzytomniejwreszcie!
–Niezgodzęsięztwojąwersjąwydarzeń.
–Dlaczego?Możedlatego,żeobawiaszsięojegolojalność?Lupus
toniezłygracz.Myślał,żenaswyroluje!
–Jakzawszeidzieszzatłumem.Tymrazemwszyscysięmylą,stań
pomojejstronie!
–Ztobązawsze,Felis,aleLupusprzestałdlamnieistnieć–odparł
Preus.
Widziałemwjegospojrzeniuogromnyżal.Nawetniestarałsię
zrozumiećLupusa,anietrzebabyłodotegowielewysiłku.Jakmógł
wniegowątpić?Niezdziwiłomniezachowaniereszty,ale
myznaliśmygolepiejniżktokolwiekinny.Trzymaliśmywszystkie
swojesekretywtajemnicyizawszesobiepomagaliśmy.Tymwłaśnie
byłanaszaprzyjaźń.
–Wrócimydotejrozmowy,jaktylkoemocjeopadną
–postanowiłemiudałemsiędoAmata.CałyczassiedziałwGmachu
Nauczycieli,przyjmująckolejnychgości,którzytakjakmypragnęli
wolności.Czekałemcierpliwiewkolejcedojegogabinetu,gdy
usłyszałemznajomygłos,przypominającydziecko.
–Witaj,Felis–powitałamniekobieta,któraprzedwizytąwVis
