Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Flora
Rytmicznepulsowaniewskroniachzagłuszałobólwdłoniach,
tłumiącjednocześniedrętwienienóg.Nieźlemnieurządziła
–pomyślałam.Mojeobolałeciałozupełniestraciłosiłę.Ostatnie,
copamiętałamprzedutratąprzytomności,toTotoijejprzebiegły
uśmiech,podszytyfałszywąuprzejmością.Naglezapragnęłam
zakończyćtedurnelekcje,któremiałynaceluudowodnienie,
żedoniczegosięnienadaję.PodniosłamsięizobaczyłamFelisa
siedzącegonaskrajułóżka.Podniósłgłowę,awjegozielonychoczach
błysnęłaprawdziwaudręka.Zignorowałamgo,chcącwykorzystać
targającemnąwątpliwości.
–Ostatnirazzniąćwiczyłam.Tadziewczynaniejestnormalna.Jak
mogławykorzystaćswojąmoc,by…
–Tomojawina–przerwałmiwpółzdania.–Zdenerwowałemsię,
atyodczułaśskutkiwypływumocy.Nigdywcześniejniezdarzały
misiętakieskoki.Nieprzewidziałemskutków.
–Nieszczelność–szepnęłam,przypominającsobieotym,
żekamień,którynieświadomiewykorzystałam,byłwybrakowany.
Zerknęłamnanaszyjnikzniebieskąkulkąorazkilkomainnymi
ozdobami,wiszącyminamojejszyi.Niebyłjużpełen.
–Toniewielkiubytek–stwierdziłam,oceniającilośćświecących,
niebieskichdrobinek.
–Każdautratamocyjestniebezpieczna.Postaramsiępanowaćnad
emocjami,toniemożesiępowtórzyć.
–Felis,nicsięniestało.
–Mogłaśprzezemniestracić…
–Ej,spójrznamnie!Przestańsięobwiniać–przytuliłamgo,ale
dalejczułam,żebyłspięty.–Jestemcałaizdrowa,atymaszskończyć
ztąprzesadnąostrożnością,bonikomutoniesłuży.
Wziąłkilkagłębokichwdechówiodsunąłsięodemnie.
