Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Bułeczka,wkładającgosobiezzadowoleniemnapalec
podczasdługiejprzerwy.
Obracagonawszystkiestrony,pociera,chucha
naniego,alepierścionekchybaniemamagicznejmocy.
–Jakodnaleźćdziwnądziewczynkę?–pytaPola.
Iwpadanaprostypomysł.
–Pójdędosekretariatu,dopanidyrektor,izapytam,
ktotobył.
Idzienakolejnejprzerwie.Puka.
–Dzieńdobry.Tutajbyładzisiajtakadziewczynka
zmamą,takąwchuścienagłowie–mówiPola.
–Tak?
Panisekretarka,siorbiąckawę,patrzynaniązza
monitoraztakąniechęciąizniecierpliwieniem,żePolę
opuszczapewnośćsiebie.Jakbytuzapytać?
–Czytadziewczynkabędziedonaschodzićdoszkoły?
–pytaostrożnie.
–TaWiłka?Nieee,tozedukacjidomowej.
Polanierozumie.
–MananazwiskoWiłka?Gdzieonamieszka?
Sekretarkakrzywiumalowaneusta.
–Jatakichinformacjinieudzielam.Ocochodzi?
–Ona…chybacośzgubiła.Chciałamjejoddać
–wyjaśniacichoPola.
–Niemogępodawaćadresów,jestustawaoochronie
danychosobowych–mówizwyższościąsekretarka.
–Jeślicośzgubiła,todajmi,jazadzwonię.
Iwyciągapomarszczonąrękęzczerwonymipazurami.
Polaposłusznieotwieraplecakirozpinakieszonkę,
wktórejleżypierścionek.Patrzynarękęzpazurami.
Sekretarkazadzwonidomamytejdziewczynki.Pola
przypominasobiesmutneoczymałej.Nieotochodziło.
Onasamamusitędziewczynkęodnaleźć.Sekretarka
czekazrozczapierzonąręką.Polagrzebiewplecaku
iwkońcukładzienadłonisekretarkiniepełneopakowanie
swoichwłasnychchusteczekhigienicznych.
Sekretarkajestzdegustowana.
–Przyszłaśtu,żebyoddaćdwiechusteczkihigieniczne?
–pytapodejrzliwie.
