Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Takaszalonaakcjaniemogłaskończyćsięina-
czej!–rechotałmężczyzna.–Wpadłemtujakzdesz-
czupodrynnę!
PuściłamSambę.Nieufniezaczęłaobwąchiwać
swojąniedoszłąofiarę,ztrudemakceptującfakt,że
prawdopodobniejestnaszymgościem.Oczyniezna-
jomegoprzesunęłysięzemnienapsaijegogęba
znowuroześmiałasięoduchadoucha.
–Tojakiśdalekiprzodekpsa?Skądpaniwytrzas-
nęłatakiegodinozaura?
Sambazrozumiała,żemówioniej,nasłowo
„pies”reagowałaprawietaksamojaknaswojeimię.
Nawszelkiwypadekzawarczałaispojrzałanamnie,
oczekującewentualnychinstrukcji.
–Niechpanjejnieobraża,boonawszystkorozu-
mie–ostrzegłam.–Jestszczególniewrażliwa
nauwagidotyczącejejwyglądu.Spokój,Samba!
–nakazałamiwypchnęłamsukęzłazienki.
Podniosłamsięzkolanipopatrzyłamnamężczyznę
zgóry.Powoliopanowywałwesołośćipoważniał.
–Chybajednakpananiepogryzła–zauważyłam.
Wzniósłnamnieoczyiprzezchwilęprzyglądali-
śmysięsobieciekawie,choćstojącwdrzwiach,za-
słaniałamwpadającetuzkorytarzaświatło.Byłdu-
żomłodszy,niżwydawałmisiętamnadole,amoże
tonagłazmianasytuacjiożywiłago,tchnęławniego
życie?Wyglądałnatrzydzieściparęlat,miałżywą,
inteligentnątwarz,alebyłzarośnięty,brudnyiza-
krwawiony.Faktembyłoto,żetenpiwnicznyobe-
rwaniecsiedziałwmojejłaziencezobjawamirozba-
14
