Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
KorneliaCzerwińska
rodemistanowiczasprzygotowywaniasięrodzicówdopodjęcianowychzadań
-poprzezlekturę,rozmowyzwłasnymirodzicami,udziałwszkolerodzeniaitp.
Poporodzierozpoczynasięfazaformalna,wktórejrodzicekształtująperfekcyj-
nylubwyidealizowanyobrazrodzicielstwa;brakbiegłościwpraktycznejopiece
naddzieckiem,niepewnośćcodopoprawnościpodejmowanychdziałań,dez-
orientacjawynikającazuzyskiwaniasprzecznychinformacjizróżnychźródeł
mogąprowadzićdoprzeciążenia.Wtymczasiepoczątkującyrodzicepotrzebują
wsparciaizapewnienia,żesąekspertamiwzakresiepotrzebwłasnegodziecka
isposobówichskutecznegozaspokajania.Wzmocnieniwpoczuciuposiadanych
kompetencjiwrolimatkiiojca,rodziceprzechodządofazynieformalnej,wktó-
rejstopniowoodchodząodsztywnychzasadiprzekonańdotyczącychopieko-
waniasiędzieckiem.Rozwinięciewłasnego,unikalnegostylurodzicielskiego
następujewfazieosobowej.Przedstawionetuujęciemacharaktermodelowy,
nieznajdujewięczastosowaniawodniesieniudokażdegosystemurodzinnego.
Należytakżepamiętać,żewzakładanejkoncepcjiposzczególnefazyniemają
ostrowyodrębnionychgranic,częstosięprzenikają,awszczególnietrudnych
sytuacjachzdarzasiępowrótdodziałańtypowychdlawcześniejszychfaz.Sta-
diaprzyjmowaniafunkcjirodzicielskiejmogązostaćzakłóconewsytuacjinaro-
dzindzieckazniepełnosprawnością,wtymzdysfunkcjąwzroku.
Zakłóceniekolejnychetapówwynikazprocesuprzeżywaniażałobypopeł-
nosprawnymwzrokowodziecku,któregoreprezentacjęrodzicemieliprzed
rozpoznaniemtrudności.Fazaformalnamożesięznaczniewydłużyć,gdyż
wiedzaiumiejętności,jakierodzicenabywaliwfazieoczekiwania,dotyczyły
rozwojudzieckapełnosprawnego,więcczęstostająsięonenieadekwatnelub
niepełne.Rodzicewszczególniesilnysposóbodczuwająbrakkompetencji
wsprawowaniuopiekinadniewidomymczysłabowidzącymdzieckiem,na
ogółniemogątakżekorzystaćznaturalnychźródełnieformalnegowsparcia,
jakimsązazwyczajpodpowiedziichwłasnychrodzicówczyteżznajomych
pełniącychjużfunkcjematkilubojca.Ichdoświadczenierodzicielskiejestod-
mienneodtypowego,apoczucieinnościimplikująceniepewność,lękizagu-
bienieniejednokrotniewzmagająnegatywneczyambiwalentnereakcjeoto-
czeniaspołecznego,którewsytuacjistwierdzenianiepełnosprawnościwzro-
kowejunowonarodzonegodzieckaniedysponujeokreślonymwzorem
właściwegozachowania.Przyjścienaświatdzieckapociągazasobąwielepo-
zytywnychreakcjizestronyotoczeniaspołecznegorodziny-znajomi,przyja-
ciele,współpracownicy,sąsiedziitp.składająrodzicomgratulacje,przysyłają
kartkizżyczeniami,przychodzązwizytą,przynosząckwiaty,czekoladki,ba-
lony,ubrankaizabawkikolorystycznieodpowiadającepłcidziecka.Rodzice
uzyskująbardzodużąilośćpozytywnychinformacjidotyczącychsamegono-
worodkaiichsamychjakoosóbpodejmującychnową,cieszącąsięuznaniem
społecznymrolę.Występowanieniepełnosprawnościczychorobyunowona-
rodzonegodzieckasprawia,żeteprzyjętekulturowozachowaniawydająsię
niewpełniodpowiednie;niepewnośćcodowłaściwegozachowaniawtakiej
