Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
KorneliaCzerwińska
uruchomienieprzezrodzicówszeregumechanizmówobronnychskutkujących
jedynieobniżeniemunichnapięciapsychicznego,beztworzeniawarunkówdo
funkcjonalnegorozwiązaniaproblemówwynikającychzobecnościwrodzinie
dzieckaniewidomegoczysłabowidzącego.Autorzy(m.in.A.Twardowski,1999;
D.Smykowska,2010;J.Belzyt,2012;E.Skoczylas,2013)wymieniająnajczę-
ściejtakiemechanizmyobronne,jak:nieuznawaniefaktuniepełnosprawności,
nieuzasadnionawiarawmożliwośćprzywróceniadzieckuwzrokuwiążącasię
ztzw.gonitwąterapeutyczną,poszukiwaniewinnychniepełnosprawności
dziecka.Zaprzeczanieniepełnosprawnościblokujekształtowaniestosownego
obrazumożliwościipotrzebdziecka,pociągazasobąryzykoniepodejmowania
właściwych,niezbędnychoddziaływańrehabilitacyjnych,uniemożliwiaefek-
tywnąwspółpracęzespecjalistami,którzypostrzeganisąprzezrodzicówjako
źródłozagrażającychinformacji;wkonsekwencjirozwójdzieckazniepełno-
sprawnościąwzrokujestnarażonynazahamowanielubopóźnieniawzwiązku
zniedostatecznąlubniewłaściwąstymulacją.Brakuwzględnieniafunkcjonal-
nychograniczeńwynikającychzniewidzeniaczysłabowzrocznościskutkuje
stawianiemdzieckunadmiernychwymagań,którymniemożeonosprostać
zpowoduobiektywnychograniczeń.
Zkoleinieuzasadnionawiarawmożliwośćodzyskaniawzrokuimplikuje
intensywneposzukiwanialeczeniaiterapii,zarównowuznanychośrodkach,
jakiwobszarzemedycynyalternatywnej.Szczególniemocnotendencjataza-
znaczasięwśródrodzindziecisłabowidzących,któretorodzinyniejednokrot-
nieprzypisujązabiegomokulistycznymiterapiiwidzeniamoccałkowitegousu-
nięcianiepełnosprawności.Takżewśródrodzindziecicałkowicieniewidomych
zdarzasięwtymokresie,żestanniewidzeniaudzieckajesttraktowanyjako
przejściowy,wyrażanyprzekonaniem:Dniewidzi,alewprzyszłościbędziewi-
działo”;wszystkiedziałaniaskupiająsięnaposzukiwaniusposobuodzyskania
wzroku(konwencjonalnemetodyleczeniaiwiarawewpływDsiłmagicznych”).
Brakszybkichpostępówwleczeniuirehabilitacjimożewywoływaćagresjękie-
rowanąpozasystemrodzinny(wstronępaństwowegosystemuopieki,lekarzy,
terapeutów,profesjonalistów)lubrozczarowaniepotencjałemdziecka.Nega-
tywnenastępstwadługotrwałegoiintensywnegoposzukiwaniacudownychme-
tododzyskaniawzrokusąniezwyklepoważnezarównodlasamegodziecka,jak
icałegosystemurodzinnego.Różnorodne,naogółnieskoordynowanedziałania
terapeutyczneczęstoprowadządonadmiernejstymulacji,zaburzająrytmdnia,
niesprzyjajązaspokajaniupodstawowychpotrzebdziecka,wszczególnyzaś
sposóbzakłócająsferęemocjonalno-społeczną.Podejmowanedziałaniawyma-
gająodrodzicówznacznegowysiłkuczasowegoifinansowego,częstoznacznie
przekraczającegomożliwościdanejrodziny2;przeznaczaniewszystkichjejzaso-
2Maloney(1981,s.29-30)wporadachdlarodzicówmałychdzieciniewidomychwyraźnie
podkreślanegatywnekonsekwencjegonitwyterapeutycznej:DJeżelizrezygnowanieznadzieina
poprawęwzrokudzieckaprzychodziCiztrudem,pamiętajrównieżotym,żebieganieodjednego
