Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
I.Środowiskorodzinnemałegodzieckazniepełnosprawnościąwzroku
21
bównaorganizacjęleczeniaiterapiidzieckaprowadzidozaniedbaniapotrzeb
innychczłonkówrodziny,np.niepoświęcaniauwagiiczasuprzezrodziców
zdrowemupotomstwu,brakuśrodkówfinansowychnaorganizacjęaktywnego
wypoczynkudlacałejrodziny,koniecznościrezygnacjizhobbyitp.Zdarzasię
wówczas,żenaturalnedążeniaczłonkarodzinydorealizacjiwłasnych,indywi-
dualnychpragnieńidziałań,niezwiązanychzniepełnosprawnościądziecka,
spotykająsięzjawnąlubukrytądezaprobatąrodzinyipodejmowaniemdziałań
obarczającychtęosobępoczuciemwiny.Ostatnizwymienianychmechani-
zmówobronnych,czyliposzukiwaniewinnychwystąpieniaudzieckauszkodze-
niawzroku,poleganapróbachustaleniaźródełtrudnościdziecka.EwelinaSko-
czylas(2013)wskazuje,żenajczęściejrodziceoskarżająlekarzy,twierdząc,że
dysfunkcjawzrokujestskutkiemichzaniedbańwokresieciąży,porodu,lecze-
niaczyszczepienia.Czasamipoczucieskrzywdzeniaurodzicówjesttaksilne,
żeprowadzidozaangażowaniadostępnychzasobówrodzinywprocesudowad-
nianiaswoichprzekonańnadrodzesądowej.Długoletnieprocesyobłądwsztu-
celekarskiejstająsiędlarodzicówźródłemdodatkowychnapięć,jednocześnie
zaśpozwalająuniknąćemocjonalnejkonfrontacjizaktualnąrzeczywistością
danejrodzinyidziecka,tymsamymnadająctejobroniecharakterneurotyczny.
AndrzejTwardowski(1999)podkreśla,żeokrespozornegoprzystosowania
sięmożetrwaćbardzodługo,prowadzącdowypaleniasiłurodziców.Według
AleksandryMaciarz(2004)wypaleniesięsiłtospecyficznystanpsychofizyczne-
gowyczerpaniazwielomanasilającymisięsymptomamiwewszystkichsferach
osobowości-poznawczej,emocjonalnej,behawioralnejisomatycznej.Stanten
wodniesieniudorodzicówmałychdzieciniewidomychAgnieszkaKnap(2012,
s.283)opisujewnastępującysposób:D[ł]rodzicomzaczynabrakowaćcierpli-
wości,akceptacji,zrozumienia,chęcizajmowaniasiędzieckiemiprzebywania
znim.Uczuciezmęczeniadzieckiem,zniechęceniewobecniego,traktowaniego
jakoprzeszkodywprowadzeniu«normalnego»życiamożeświadczyćowypaleniu
rodzicówwopiecenaddzieckiem,copowodujerozluźnieniewięzimiędzynimi”.
Ograniczenieaktywnościwobecdzieckazniepełnosprawnościąwzrokudopo-
dejmowaniajedyniepodstawowychdziałańopiekuńczo-pielęgnacyjnychczęsto
łączysięzprzekierowaniemuwagirodzicielskiejnazdrowepotomstwo,któremu
stawianesąnadmiernewymaganiawynikającezprzyjmowanegoprzezrodziców
nieprzystającegodorzeczywistościobrazujegomożliwości.
Ostatnimetapemwprocesieadaptacji,który-comocnopodkreślasięwfa-
chowympiśmiennictwie(m.in.A.Twardowski,1999;M.Sekułowicz,2007;
H.Liberska,M.Matuszewska,2011;E.Wawrowska,2011;A.Koszewska,Ł.Bie-
leninik,2013)-niewszystkierodzinyosiągają,jestokreskonstruktywnegoprzy-
stosowaniasię.Mimożecharakterystycznadlacałegoprocesuprzystosowania
lekarzadodrugiegonietylkodoprowadziCiędobankructwa,aleuprzykrzyżycieTwojemudziec-
ku.Opiniadrugiego,trzeciego,anawetczwartegolekarzamożebyćbardzocenna.Wizytaudwu-
dziestegotojużstylżyciał”.
