Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Drugirozdziałpoświęconyjestznaczeniuempatiiistanowiważnepodłożeteoretycznedlapostulatu
wychowaniadoempatii.Uznającjejrozwijaniezaistotnyobszaroddziaływańpedagogicznych
iedukacyjnych,należywpierwszejkolejnościpokazaćpotrzebętakichdziałań.Zebranezatemwtym
rozdzialewynikibadańprezentująkoncepcjerozwojuempatiiwujęciuewolucyjnymiwtokużycia
człowieka,atakżeudokumentowanezwiązkiempatiizszerokorozumianymirelacjamispołecznymi.Wysoki
poziomempatiiwiążesięwistotnysposóbzpożądanymizjawiskami,takimijak:prospołeczność,
kooperacja,zmniejszeniepoziomuagresji,redukcjastereotypówiuprzedzeń,zdrowiepsychiczne.Ludzie
różniąsiępoziomemempatii,któryzależyzarównoodwyposażeniagenetycznego,jakiodśrodowiska,
wjakimczłowiekwzrastał.Badaniapokazują,żejejpoziommożesięzmieniaćnietylkowzależności
odsytuacjiczywarunkówśrodowiskowych.Mającnauwadzepozytywneskutkiwysokiegopoziomuempatii
dlafunkcjonowaniaspołecznego,zasadnywydajesiępostulatwychowaniadoempatii–zebraniawiedzy
natematróżnegorodzajuczynnikówwpływającychpozytywnienapoziomtejcennejumiejętności
–szczególniewśróddzieciimłodzieży.
Dlarozwojuempatiiważnesązwłaszczapierwszelatażyciadzieckaiśrodowiskowychowawcze,wjakim
onowzrasta.Niejestjednakprawdą,żewokresiepóźniejszegodzieciństwaniemożnawpływaćnajej
poziom.Intensywnyrozwójspołecznyzwiązanyzpójściemdoszkołyjestwspaniałąokazjądodalszego
doskonaleniaempatii–rozwijaniapotencjałudzieciwychowanychwsprzyjającychwarunkach,jakrównież
„nadrabiania”zaległościudzieciprzejawiającychpewnedeficytywtymzakresie.Stądteżwrażliwość,
umiejętność„chodzeniawcudzychbutach”iwczuwaniasięwstanyinnychosóbbyłaniemalodzawsze
przedmiotemzainteresowaniateoretykówipraktykówwychowania.Dlategokolejny,trzecirozdziałzawiera
przeglądróżnychkoncepcjiwychowaniadoempatii,wtymstworzonychnadługoprzedpierwszymużyciem
tegoterminu.
Opierającsięnawiedzydotyczącejpsychologicznychipedagogicznychkoncepcjiempatii,wczwartym
rozdzialezaprezentowanometodyiprogramyrozwojutejumiejętności.Przeglądmetodbazuje
naautorskiejkoncepcjiwychowaniadoempatiiuwzględniającejoddziaływaniawychowawczeskierowane
nawewnętrznezasobyjednostki,jakrównieżnaczynnikikulturowo-środowiskowe.Ujęcietakiewykracza
pozapowszechnywpolskiejoświaciemodelpsychoedukacyjnylubkorekcyjny(prewencyjny)istanowi
postulatkompleksowegopodejściadowychowaniadoempatii.
Wrozdzialepiątymprzedstawionoautorskiprogramrozwojuempatiipodnazwą„Dobrykolega”,którego
podstawowezałożeniadotyczyłymożliwościprowadzeniazajęćrozwijającychempatięwramach
tradycyjnegosystemuedukacjizwykorzystaniemśrodkówdostępnychkażdemunauczycielowi.Program
stanowizaledwiejedenzelementówcałegosystemuwychowaniadoempatii.Zewzględunapoważne
deficytytegorodzajudziałańnakońcuksiążki,w
Dodatku
,znaleźćmożnaszczegółowescenariuszelekcji
poruszającychtęproblematykęorazadaptacjęnarzędzia(kwestionariusz)dobadaniapoziomuempatii
udzieci.
Mamnadzieję,żeksiążkabędzieciekawąpropozycjązarównodlabadaczychcącychpogłębiaćwiedzę
natematfenomenuempatii,jakidlapraktyków,którzydziękizagadnieniomprzybliżonymwniniejszej
publikacjimogądoskonalićswojąwiedzęteoretycznąiwarsztatmetodyczny.Ciąglebowiembrakuje
wpolskiejszkoleaktywnościrozwijającychwrażliwośćiuważnośćnadrugiegoczłowieka.