Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zczarnychpereł.
Billzatrzymałprzejeżdżającątaksówkę.Gdy
samochódzajeżdżałprzedredakcję,rumianychłopaczek,
jedenznajmłodszychreporterów„Globe”,wysunąłsię
ztłumui,składającczołobitnyukłon,otworzyłdrzwi
samochodu:
–DoOperyKrólewskiej,panieszoferze.Otrzymapan
sowitynapiwek,jeżeliwyprzedzipansamochódksięcia.
Rankinodepchnąłfiglarzaizawołał:
–Niepozwalajsobie,mójdrogi.–Doszoferazaś
rzucił:–NaulicęKalifornijską,doKirkBuilding.
TaksówkawyjechałanaulicęRynkową,dążyłaprzez
chwilęzasznuremsamochodów,anastępnieskręciła
wMontgomery.
PochwiliRankinznajdowałsięjużwdzielnicy
handlowejSanFrancisco,pogrążonejobecnie
wwieczornejciszy.Olbrzymiegmachysyndykatów,
towarzystwakcyjnychibankówuroczyściegórowały
wwieczornymzmroku,aichwspaniałeodrzwiazbrązu
przeważniebyłypozamykane.PrzedoczamiRankina
przewijałypozłacanenapisy:„JokohamaBank”–dalej
„TowarzystwohandlowewSzanghaju”–wtymmiejscu
niemożnazapomniećowschodzie.Wreszciesamochód
zatrzymałsięprzeddwudziestopiętrowymbudynkiem.
GmachKirkabyłprawdziwymarcydziełemtechniki
budowlanej,awdodatkuodznaczałsięwybitnym
smakiem,którycharakteryzowałtęrodzinęodchwili,gdy
staryDawsonKirkzarobiłswójpierwszymilion.BarryKirk
byłrozmiłowanywswoimbudynku,mieszkał
