Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
FerzanOzpetek[4],jejznakomityentuzjasta.Dosłowniekilkamiesięcy
temunaekranywłoskichkinwszedłfilmOzpetkaCuoresacro(Święte
serce),wktórympojawiasiępoezjaSzymborskiej.Podczas
turyńskiegowieczoruOzpetekzwidocznąprzyjemnościąopowiadał
opierwszymspotkaniuifascynacjiwierszamipoetki,którejnazwiska
niebyłnawetwstaniewymówić.Powiedziałteż,żewostatnich
tygodniachpróbowanogonamawiaćdouczestnictwawróżnych
imprezach.Odmawiał,alegdyzaproszonogonawieczórpoetycki
Szymborskiej,zgodziłsiębezwahania.PospotkaniuSzymborska
uścisnęłagoczule.
PodczaswieczoruobecnibylirównieżRolandoPicchioni–sekretarz
generalnyFundacjiKsiążki,ErnestoFerrero–dyrektorwydawniczy
targów,orazaktor,reżyseridyrektorSzkołyTeatralnejprzyturyńskim
TeatroStabilewjednejosobie–MauroAvogadro.Toonwłaśnie
(zrozwichrzonączupryną,leżącyprawienaoparciuswojegokrzesła,
jakbynieztegoeleganckiego,wytwornegoświataVIP-ówwłoskiej
scenyteatralnej),lekkoiprofesjonalnieprzeczytałpowłoskuNicdwa
razy,Radośćpisania,Urodziny,Cebulę[5]iwieleinnych.Wydawało
się,jakbypierwszyraztrzymałwdłoniwiersze,amimotoczytał
jelekko,bezwysiłku,jakprawdziwywirtuozsłowa,właśnietakjak
trzeba,iwidaćbyło,żeSzymborskiejsiępodobało,słuchała
zprzejęciem.Każdywierszczytanybyłnajpierwprzezaktora
powłosku,apotemprzezPoetkępopolsku.Owybraniewierszy
naturyńskiespotkaniePoetkapoprosiłaswojegowłoskiegotłumacza,
myślęjednak,żetoAvogadrouporządkowałjewtakisposób,
żestworzyłświetniewyczuwalnenapięcie,historięzpoczątkiem
ikońcem,esencjikilkunastuwierszynadałkształtidramatyzm,
któregoapogeumokazałsięjedenznajlepszychwierszySzymborskiej
Pogrzeb.Apogeumtymłatwiejzauważalnym,żewłaśnietegowiersza
Poetkanieprzeczytaławjęzykupolskim.Niedlategoże,jak
zpoczątkunaiwniesądziliśmy,zapomniałakartki,aledlategożenigdy
nieczytategowiersza.Mówi,żenielubiinieumiegoczytać…Widać
było,żeAvogadrotenwłaśniewiersz(opróczKotawpustym
mieszkaniu)szczególnieprzypadłdogustu.Poprawiłrozchełstaną
koszulę,włożyłręcewkieszenie,poczymwyjąłjegwałtownym
ruchemiprzeczytałniespiesznie:„cosìall’improvviso,chipoteva
pensarlo”…
Tymwierszemaktorzrobiłniesamowitewrażenie.
„Bravo”–szeptałapubliczność,majączapewnenamyśliiwiersz,
iaktora.„Czytaniepoezjinoblistypozwalaczućsiętrochęnimsamym
