Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
rozmówczyniprzełknięcieśliny.Zmitygowałasię,
żeżadneosobliwezachowanianiepowinnyjejdziwić.
MożeAngelikabyłajeszczewszoku,możeniedowierzała
temu,cosięwydarzyło...amożepolicjapodejrzewała
jąniebezprzyczyny.
–My...–zaczęłakobieta.–Położyliśmyjąspaćprzed
dwudziestą...Aśka,onamadopierotrzylata...jak
ktokolwiekmógłbychcieć...
–Położyliściejąspać–weszłajejwsłowoprawniczka.
–Codalej?
–Zamknęliśmydrzwi,potemwypiliśmytrochęwina,
oglądaliśmyfilm...Przedsnemwłączyliśmyalarm.Rano
jużjejniebyło.
Adwokatdolałasokupomarańczowegodoszklanki,
apotempociągnęłałyk.
–Żadnychśladówwłamania?–zapytała,choćjuż
wiedziała,jakabędzieodpowiedź.
–Nie...iniczegoniesłyszeliśmy.Obudziliśmysięrano,
weszliśmydopokojui...niebyłojejtam.–Namoment
urwała,bysięuspokoić.–Chyłka,onipostawiąnam
zarzuty.
Prawniczkaskinęłagłową.
–Niewątpię–powiedziała.–Naichmiejscuzrobiłabym
tozmarszu.
–Weźmieszto?Weźmiesznasząsprawę?
–Potrzebujęszczegółów.
–Ale...
–Aledawnobymsięrozłączyła,gdybymniezamierzała
cipomóc–ucięła.
Potym,jakskończyłyrozmawiać,Joannaodstawiła
pustąszklaneczkęiposzładosypialni.Wyciągnęłatorbę
podróżną,załadowałatrochęciuchówikosmetyków,
poczymstwierdziła,żejestgotowa.Gdybyrobiła
tonatrzeźwo,pewniezdążyłabyprzedwyjściem
pomyślećowieluinnychrzeczach,którenależałozabrać.
Alegdybybyłatrzeźwa,wogóleniewzięłabyzgóry
przegranejsprawy.
