Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Niewiemteż,jakimaszrozmiarbokserek.IdajBóg,
nigdysięniedowiem.Zbieraszsię,czynie?
–T-tak,ale...
–Bierzrzeczynatydzień,potemwrócimypozapasy.
Oryńskinabrałtchuimachinalniepowiódłwzrokiem
zapaczkąpapierosów.Wzasięguwzrokużadnejniebyło,
boodtygodniawrazzpatronkątrwaliwmocnym
postanowieniu,bywyrwaćsięzeszponównałogu.Była
todrugapróba–pierwsząpodjęliposprawieLangera
iwytrwalitylkoparęmiesięcy.Terazbylidobrejmyśli,
bomiałaimpomócnamiastkanikotynowejrozkoszy.
Naraziejednakniesprawdzałasięnajlepiej.Oboje
chodziliźlijakosy.
–Chyłka,mamterazsprawę–powiedział.
–Przestępstwozprzerobieniemdokumentu,napewno
słyszałaś,że...
–Tonieprzestępstwo,tylkomarnywystępek.Szkoda
twojegoczasu.
–Szkodaczynieszkoda,niemogęottak...
–RozmawiałamjużzMcVayem.Przydzieliłsprawę
komuśinnemu.
Kordianuśmiechnąłsiędosiebie,kręcącgłową.Mógł
siętegospodziewać–kiedypatronkaczegośchciała,
zazwyczajtodostawała.Zasadatasprawdzałasię
zarównowkancelaryjnymświecie,jakinasalach
sądowych.Oryńskiwiedział,żetrudnobyłoolepszą
nauczycielkę–przynajmniejjeśliktośzamierzał
podszkolićsięzwyrachowaniaibezwzględności.
–Pakujmandżuriwiśtawio!–dodała,apotemsię
rozłączyła.
Niebyłosensuoddzwaniaćidyskutować.Kordian
szybkouwinąłsięzpakowaniem,akwadranspóźniej
jechałjużdomieszkaniaJoanny.Jeśliwichosobliwej
relacjiistniałocoś,czegonigdysięniespodziewał,było
toprowadzenienależącegodoChyłkiBMWX5.
Najwyraźniejsprawanaprawdębyłanagląca.
Joannaczekałananiegoprzedsamochodem.Skinąłjej
głową,wrzuciłtorbędoprzesadniewielkiegobagażnika,
apotemzasiadłzakierownicą.Energiczniezatarłręce
