Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Musiałbyćjakiśsposób,żebysobieprzypomnieć.Musiał!
Myślikotłowaływjejgłowie,przyprawiającomdłości.
Jeszczerazzerknęławgóręipisnęłajakkot,któregozbyt
mocnościśnięto.
–Dobrze,najlepiejbędzie,jakzabierzemniepolicja.
–Raczejcięniezabiorą,niemajądokądcięzabrać.Ale
trzebasięwjakiśsposóbdowiedzieć,cosięstało,
rozumiesz?
Tymrazembrzmiałłagodnie,jakbywystraszyłsię,
żerzeczywiściektośjąstądzabierzealbosamaucieknie.
Zostawiłjąprzystoleiposzedłpotelefon.
Kiedyrozmawiał,przyglądałamusiędyskretnie.Czuła
sięnieswojo,słyszącsłowategozupełnieobcego
mężczyzny.
–Jakaśdziewczyna…Niepotrzebnymiproblem…
Zróbciecoś…
Obserwowałajegonerwoweruchy.Przeczesywałkrótkie
włosydłoniąizatrzymywałjąnakarku.Jegomimika
wskazywała,żejestzdenerwowany.
Gdyodłożyłtelefoniwróciłdoniej,znówspuściławzrok.
Czułasięjakintruziwłaściwienimbyła.
Aleksusiadłiwestchnąłciężko.
–Musimypoczekać,ażminienawałnica.Dotegoczasu
zostaniesztutaj.Wiesz,gdziejestsypialnia.Dobranoc
–uciąłiwyszedłzkuchni.
Agatakątemokawidziała,jakrozsiadłsięnakanapie
wsalonie,oparłczołonapięściachiprzekląłpodnosem.
Oszołomionajegorozchwianymzachowaniemwstała
odstołuipowolnymkrokiemposzłanapiętro,
przytrzymującsięporęczy,żebynieupaśćinie
zdenerwowaćgospodarzahałasem.Niewiedziała,
