Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ipowiedziała,żezpowoduuczciwościonasięsamanietylkostawiła,
alejeszczepodałasięnawysiedlenie.Inietylkoona.Taksamoiinne
zrobiły.[...]Och,niemogęwyrazićtegouczucia,jakiemnieogarnęło.
Alewiem,żemisięzrobiłociemnoprzedoczami.Cośmniedławiło.
Niebyłamzdolnasłowaprzemówić.Wemnietoczyłasięwalka,czy
ijamamsięzameldować,czyzostać.MusiałamprzecieżbyćzCipką
iniemogłamrozstaćsięzSurcią.Och,jakieokropneuczucie!.[...]
Jestemwciążpodwrażeniem.Itotakokropnym.”34.
Wokresiewysiedlenianiepokojomdniacodziennegotowarzyszyły
męcząceemocjonalnienocnemary.FelaFischbeinmiała„ciężkiesny
zprzewrażliwieniaistrachu”35.Ichociażniezapisałaichtreści,
możemysiędomyślać,żeodbijałysięwnichlęk,niepokójitrwoga,
towarzyszącepoczuciuzagrożeniainadciągającejZagładzie.
AleksandraSołowiejczyk-Guterwokresieoczekiwanianalikwidację
częściwileńskiegogetta„dlaniepracujących”,wktórejsięznalazła,
igorączkowychstarańo„żółtySchein”,umożliwiającyprzeniesieniesię
dogetta„dlapracujących”,zanotowała:„Senwtychwarunkachniejest
żadnymwypoczynkiem,alemęczącązmorą”36.ItaDimant
wwarszawskimgetciewczasieakcjiwysiedleńczejlatem1942r.,
zmęczonaprzeżyciamidnia,niemogłausnąć.Wdziennikupisanymdwa
latapóźniej,narobotachwNiemczech,dokądwyjechałajakoAryjka,
wspomina:„wkońcubioręadalinęnasen.Leczsenmójjestpełen
koszmarnychsnówimajaczeń.Widzętwarzekochanewykrzywione
bólemizwierzęcymstrachem,jakieśtrupieczaszkizpustymi
oczodołami,jakiśtaniecśmierciwykonują,ktośmniegoni
zrewolweremwręku,czołgamsiępojakichśstrychach,aświstgwizdka
policyjnegorozdzieramojeuszy–wszyscyschodzić.Znówgwizd
zupełniewyraźny.Zrywamsięzłóżka,skaczęnapodłogęi...ach,tobył
tylkosen”37.
Snywukryciu
Najwięcejspośródzebranychprzezemniesnówpochodzizokresu
ukrywaniasię.Byćmożedlatego,żeŻydzizapisującyswojeprzeżycia
