Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Zarządzaniestrategiczne
25
Efektywnewswoimczasieplanowaniescenariuszowedzisiajcoraz
częściejwykazujepoważnesłabości.Najczęstszeproblemytejmetody
wynikajązprzyjmowaniawiedzypowszechnieakceptowanej,opartej
naobiegowychsądach,orazwspieraniaistniejącychwprzedsiębior-
stwiezałożeńplanowania.Istotąplanowaniascenariuszowegojest
tworzeniespójnychwersjiprzyszłości.Zakładasięzatemistnienie
pewnegopoziomuzdolnościprognozowania,którewrzeczywisto-
ści,wzwiązkuznasilającąsięnieciągłościązdarzeń,corazbardziej
ograniczone.Rezultatempodejściascenariuszowegojestczęstozawę-
żeniepercepcjiprzyszłościdojednejewolucyjnejścieżkiiniedostrze-
ganiewielumniejprawdopodobnychzdarzeń,którychczęśćstajesię
wkrótcerzeczywistością.
Mimożezasobyprzedsiębiorstwaodzawszebyłyprzedmiotem
rozważańwramachprocesustrategicznejanalizyiplanowania,od
połowylat90.firmyzzapałemzaczęłystosowaćkryteriaJ.Barneya
(1991)doidentyfikacjistrategicznieważnychzasobów.Tenokres
możnauznaćzapoczątekkolejnejfazyzarządzaniastrategicznego.
Zasobywewnętrzne,ichidentyfikacja,pozyskiwanieiplanowanie
stajesięcorazczęściejpodstawązarządzaniawwarunkachniepew-
nościróżnychformorganizacji.
Gwałtownyrozwójsprawił,żejużwlatach90.XXw.dyscypli-
nadoczekałasiętakżefazykrytycznejintrospekcji.Złożyłysięnanią
zwłaszczapraceH.Mintzberga(1994)orazD.Gilberta(1992),wktó-
rychzadanopytaniadotyczącerzeczywistegowkładudyscyplinyzarzą-
dzaniastrategicznegoijejdalszychkierunkówrozwoju.Tegorodzaju
krytykę,jakrównieżbardziejkonstruktywnązestronyR.Bettis
(1991)orazA.Meyera(1991),możnauznaćzaznaczącyprzejawdoj-
rzałościosiągniętejprzezdyscyplinęzarządzaniastrategicznego.
Centralnymelementemzarządzaniastrategicznegojeststrategia,jej
tworzenieipodejmowaniedecyzjistrategicznych,nadzwyczajzłożo-
nychizwiązanychzwielomazmiennymidynamicznymi.Pojęciestra-
tegiiwzarządzaniustrategicznymodnarodzindyscyplinybyłoróżnie
interpretowane;tradycjąjest,żeniemalkażdyautorksiążkiztegoza-
kresuproponujewłasnądefinicjęstrategii
5
.Niektórzyautorzywskazują
zorientowanienawybórcelówdługoterminowychorazprogramów
lubplanówichosiągnięciajakogłównyelementkoncepcjistrategii-
(np.Learnediin.,1965;Andrews,1971;Ackoff,1974).Innikładą
nacisknawłaściwąalokacjęzasobów(np.Chandler,1962;Harrison,
5
Ztegowzględupowstałowielepublikacjidotyczącychsystematyzacjidefinicjistra-
tegii(np.Hofer,Schendel,1978;Ronda-Pupo,Guerras-Martin,2012).