Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sobienagraniepiosenki,apotempodimieniem
ciotecznejbabciZhengYangzhiwystukałem,jak
następuje:
Opuszczającbabcię,wybrałaśsamodzielność
idorosłość.Napewnodoskonalepamiętasz
małżeństwociotecznejbabki–amożelepiejutkwiła
Ciwpamięcitamtahistoriamiłosna,którąbabcia
wkółkonuciła:jejgładkolicabohaterkabyłataka
sama,jakciotecznababkainaszababcia,ijak
Tyteraz.Obojedoskonalewiemy,żetowłaśnie
dziękiswojemutwardemucharakterkowibabcianie
tylkozdołaławyrwaćciotecznąbabkęzrąkmęża,
aleiurządziłaprababceawanturę,apotemzabrała
jejzdomutabliczkęprzodków,byletylkomóc
zamieszkaćosobnozdziadkiem.„Wżyciusąpewne
zasady!”,powtarzaczęsto.Napewnopamiętaszjej
opowieściotym,jaksamabyłagładkolicym
dziewczęciem–onaidziadekteżmielimiłośćjak
rosa,złodziąonieruchomychwiosłach.Boprzecież
zaledwiekilkalatpotym,jakweszładorodu
Yangów,jejmążzginąłpodkołamizaprzęgu
wołowego.Zawszemiałaotoogromnyżal,
bomarzylizdziadkiemoprzeprowadzcedomiasta,
aprababkauparłasię,żebyzostalinawsi,wogóle
niebyłomiejscanażadnądyskusję.Ciężkilos.
Trzebabyłopowozićtymzaprzęgiem.Dotego
starszyszwagieriszwagierkabylidlaniejokropni,
znęcalisięnadniąischowalijejcałepieniądze
zaodszkodowanie.„Niedostałamanigrosza,
