Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przezkrótkąchwilęprzypatrywałamusiębezkarnie,
korzystającztego,żemężczyznawyjmowałplastikową
rurkęzopakowania,abiorącpoduwagęwielkośćjego
dłoniipalców,tobyłonaprawdęniełatwezadanie.Musiał
uchwycićciekawskiespojrzenieJulii,bobłysnąłzębami
irzucił:
–Jubilerskaprecyzja.Ijakpokaz?–Wskazałbrodą
najejaparattelefoniczny.
–Hm...
–Bezszału?
–Atobiesiępodobało?–Postanowiłazwrócićsięnieco
bardziejpoufale.
–Zapierwszymrazem?Nie.
–Aha.–Namomentznówzabrakłojejsłów.
–Azakolejnymi?
–Jeszczebardziejnie.
–Topocoprzyszedłeś?
–Naplacczytutaj?–Leniwiemieszałzawartość
wysokiejszklanki.
–Niewiem.–Juliapoczuła,żejejpoliczkiponownie
nabierająkoloru.
–Tutaj,żebynapićsiękawy,atam,bywyłowić
ztłumutakąślicznotkęjakty.
Niepowstrzymałaparsknięciaśmiechem.Cobynie
mówić,lubiłakomplementy,alenietakiebanalne.
Postanowiłaodpłacićmupięknymzanadobne
ipochwaliłajegociuchy.
–Niezłe,prawda?–Poprawiłzesztucznymkobiecym
wdziękiemkołnierzykpolówki.–Masięteznajomości
wbranży.Modowej–dodałzeswadą.–Żonabossajest
modelkąignębikażdego,obdarowującciuchami
