Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tenśpiącymężczyznaołagodnejaparycjiotworzył
wzamyśleniujednooko,wskazałempalcemnapis.
–Meldujęsię,WOH.Mieliścieostatniojakieśkłopoty?
WOHoznaczaWydziałOchronyHoteli,czylikomórkę
tegoZrzeszenia.Zajmujesięonalewymiczekami
iludźmi,którzywymeldowująsięponocy,uciekają
tylnymischodamiizostawiająposobiejedynie
nieopłaconepokojeisfatygowanewalizywyładowane
cegłami.
–Kłopoty,bracie?–zapytałrecepcjonistawysokim,
dźwięcznymgłosem.–Ledwiesięznichwykaraskaliśmy
–obniżyłtrochęton.–Jaksiępannazywasz?
–Marlowe.PhilipMarlowe.
–Fajneimię,bracie.Prosteimocne.Dobrzepan
wygląda–znowuobniżyłgłos.–Aleniemamowy,żeś
panzWOH.Nieodwiedzalinasodlat.–Rozplótłręce
iześmiechempoklepałnapisnamarynarce.–Kupiłem
jązdrugiejręki,bracie,dlaefektu.
–Dobre–powiedziałem.
Oparłemsięoblatbiurkaizakręciłempółdolarówką
nagołym,podrapanymdrewnie.
–Asłyszałpanmoże,cosiędzisiajranowydarzyło
uFloriana?
–Taksięskłada,bracie,żemzapomniał.–Miałjuż
obojeoczuotwartychipatrzyłuważnienasrebrnąsmugę
obracającejsięmonety.
–Skasowaliszefa–powiedziałem.–Nazywałsię
Montgomery.Ktośzłamałmukark.
–NiechPanmajegoduszęwopiece,bracie.Glina?
–zapytałciszej.
–Prywaciarz.Ipotrafiępoznaćfaceta,któryumie
