Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
17
PoIwojnieświatowejwstronębajkizwracająsięinniznanipisarze:Nikołaj
Rajnow(1889–1954)
36,AngełKaralijczew(1902–1972)37,RanBosilek(1886–
1958)
38.Wtwórczościdwóchostatnich,cieszącychsięsławąmistrzównarracji,
imponującykorpusprozyludowejzostałwykorzystanyiopracowanydlacelów
pedagogicznychimoralizatorskich:autorzywybierająteksty,którenajmłod-
szymczytelnikomniosąwyraźneprzesłanie,zmieniająjezgodniezwłasnym
gustem,czynią„literackimi”iwcaleniekryjąswojejingerencji–niewydają
bajek„autentycznych”aniteżnietworząwłasnych,„autorskich”,leczadap-
tująprozęludową.Takdobraneiautorskoopowiedzianeutwory,wydawane
iwznawianedoczasównajnowszych,kształtująmasowygustczytelnikóworaz
popularnerozumienieprozyludowejjakowyborukrótkich,„skromnychinie-
winnych”historii,opowieściniewiarygodnychalbohumorystyczno-bytowych
zumoralniającąpuentą.
InnestanowiskozajmujeN.Rajnow.Wjegostrategiimożnaodnaleźć
wyraźneparaleledomyśliNovalisa,iżkażdyutwórjestbajką,wytworem
fantazjiautora.Tospecyficznepodejścieneoromantycznewidaćwwyborze
bajekmagicznych–N.Rajnowinteresujesięfabułaminadprzyrodzonymi,
tajemniczymi,cudownymi,świadomieszukaparalelizewschodniąprozą
ludową,dodatkowoarchaizujejęzykwybranychtekstów.Zainteresowania
pisarzafolklorembułgarskimniepowinnosięrozpatrywaćwoderwaniuodjego
fascynacjiwschodniąezoteryką,gnostycyzmem,manicheizmemiinnymi
doktrynamidualistycznymi,któresąimpulsemdlapowstaniaLegendbogo-
milskich
39,stylizowanychnautwory„tajne”,„apokryficzne”.Opowiedziane
„własnymisłowy”bajkii„bogomilskie”utworyN.Rajnowapojawiająsię
wchwili,gdyhumanistykaponownieodkrywanaukędualistycznejbułgarskiej
herezjizX–XIw.Zbieżnośćtytułuksiążkipisarzaztytułemwydanegokilkalat
późniejstudiumJordanaIwanowa(1870–1947)
40
niejestprzypadkowa.
Monografia,poświęconatekstologicznejihistoryczno-literackiejanaliziepism
bogomilskichizwiązanychzbogomilstwemapokryfówmadlahistorii
folklorystykiznaczenieszczególne.Zawartowniejrównieżteogoniczne,
kosmogoniczneiantropogenicznelegendyludowe;poszukujesięichzwiązku
zliterackimitekstamipseudokanonicznymi.J.Iwanowjestjednymzrzadkich
przypadkówliteraturoznawcy-mediewistyodogłębnejznajomościmitologii
ifolkloruSłowianPołudniowych–zażyciapublikujewynikibadańnad
36H.Райнов,Най-хубавитебългарскиприказки,София1924;H.Райнов,Юнакнад
юнаци.Българскиприказки,София1925.
37A.Каралийчев,Българскинародниприказки,София1948.
38Р.Босилек,Златнотопиле.ПреразказалPанБосилек,София1923;Р.Босилек,
Нероденамома.ПреразказалPанБосилек,София1926.
39H.Райнов,Богомилскилегенди,София1916.
40Й.Иванов,Богомилскикнигиилегенди,София1925.
