Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
lubbrakcałościowegowątku–kolejnagrupa
komentatorówodwołujesiędojejpatrystycznych
komentarzy,wedlektórychmamyprzedsobątzw.
diatrybę,toznaczypopularnywykładfilozoficzny.
Nauczycielprzedstawiajakąśprawdę,prowadząccoś
wrodzajurozmowy,którąprzeplataprzysłowiami,
cytatamiidyskusjązfikcyjnym
oponentem31.ZadiatrybicznymrozumieniemKaznodziei
mogąprzemawiaćpowtarzającesięfrazy:„marność”,
„podsłońcem”.Jeśliwżyciuniemaniczegowięcejoprócz
„marności”itego,czegodoświadczamy„podsłońcem”,
toczyżyciemasens?Nauczycielużywającydiatryby
naświetlaomawianezagadnieniazróżnychpunktów
widzenia,analizuje
proetcontra
,rozważaposzczególne
częściskładowekonkretnejtezy,powracadonich.
Wszystkietezabiegimająprowadzićdozrozumienia
całościargumentacji.Diatrybamiałabybyćwykładnią
życiowejpragmatyki,nauczaniemduszpasterskim.
Zapunktwyjściategotypunastawieniaprzyjmujesię
czasemtrudnydointerpretacjifragment:„Niebądź
przesadniesprawiedliwyinieuważajsięzazbyt
mądrego!Dlaczegomiałbyśsobiesamzgotowaćzgubę?
Niebądźzłydoprzesadyiniebądźgłupcem.Dlaczego
miałbyśprzedczasemswymumrzeć?Dobrze,jeżelisię
trzymaszjednego,aoddrugiegorękiswejteżnie
odejmiesz,boktosięboiBoga,tegowszystkiegouniknie”
(Koh7,16–18).
Argumentacjezadiatrybąspotykasięwkomentarzach
niemieckojęzycznychwskazującychnawpływygreckie,
choćbywokreśleniutakiejformyjakogatunku
