Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mieszcząsięwramachtejklasyfikacji.Jejdefinicjestałysięzbytpowierzchowne,
rozpoznaniaklinicznewpraktyceprzekraczajądefinicjeklasyfikacyjne,asamakla-
syfikacjaprzezswojetradycyjneiuproszczoneujęciemożeutrudniaćdecyzjekli-
niczne.Teobserwacjemogąstanowićpodstawędowysunięciapostulatu
przeprowadzeniaznacznychzmianwklasyfikacjistanówprzewlekłejhiperglikemii
iusunięciaprzeszkódpowodowanychprzezobecniestosowaneujęcie.Natakąpo-
trzebęwskazujewieledowodównaukowychipraktyczno-klinicznych(por.Zawada-
-TargoniS.:Patogenetycznepodstawyróżnicowaniafenotypówcukrzycytypu2,
pracadokt.,AMwWarszawie,2007).
ZnaczącąwadąklasyfikacjicukrzycyopracowanejprzezWHOjestrównieżbrak
odniesieniadoprzewlekłychpowikłańcukrzycy.
Wewszystkichprzypadkachcukrzycywystępujetoksycznywpływhiperglike-
mii,którytowarzyszyinnymetiopatogenetycznymczynnikompowodującymzmia-
nyzwyrodnieniowewmałych,średnichidużychtętnicachwróżnychłożyskach
mikrokrążenianarządowego,wróżnychstrukturachukładunerwowegoiwinnych
narządachiukładach.Zdużychbadańnaukowychwynika,żemiędzystopniemna-
sileniahiperglikemiiiróżnychuszkodzeńwystępującychwdługotrwałejcukrzycy
aśredniąwartościąglikemiiiczasemjejtrwaniawystępujeproporcjonalnaza-
leżność.Takiwniosekwynikajednakzestatystycznejanalizydużychgruposóbzcu-
krzycąodnoszącejsiędowartościśrednich.Wobserwacjachklinicznychobserwuje
sięczęstoznamienneróżnicemiędzyosobniczewtymzakresie.Możnastwierdzić,że
wróżnychprzypadkachcukrzycy,azwłaszczacukrzycytypu2,liczba,rodzajina-
sileniewystępowania,nparaglikemicznych”czynnikówryzykaprzewlekłychpo-
wikłańcukrzycyniesąjednakowe,aryzykowystępowaniauszkodzeńnarządowych
powodowanychprzezcukrzycęjestzróżnicowane,wzależnościodpatofizjologicz-
nejcharakterystykistrukturnaczyniowych,zarównowodniesieniudomałychna-
czyń,jakidużychtętnic.
Niektórzychorzysąbardziejnarażeninaszybkirozwójretinopatii,nefropatii
cukrzycowejlubncukrzycowej”miażdżycytętnicwieńcowych,mózgowych,koń-
czyndolnychitętnicygłównej.Obserwacjeklinicznewskazująnapotrzebęwcze-
snejocenyryzykapowikłańcukrzycynietylkowzależnościodstężeniaHbA1c,ale
takżeodinnychczynnikówgenotypowychipatogenetycznych.Wyróżnićmożna
wtensposóbosobybardziejlubmniejskłonnedorozwojuzespołówpowikłań(1,
2,10,11).
Autorskierekomendacjedotyczące
ulepszeniaklasyfikacjicukrzycy
Wprzypadkukażdegopacjentakoniecznejestuzyskanieindywidualnychinfor-
macjidotyczącychetiologiiipatogenezycukrzycy,jednakczęstomożliwejesttylko
uzyskaniedanychpatogenetycznych–pierwotnemechanizmyetiologiczne,ze
względunabrakwiedzyimetod,musząpozostaćwsferzespekulacji.Mimotowpro-
wadzeniedopowszechnejpraktykitakichobecniepowszechniedostępnychtestów,
jak:ocenastanuczynnościowegokomórekbetawysptrzustki(stężenieinsuliny
ipeptyduwosoczu),ocenatypuinasileniainsulinooporności(klamrametabolicz-
na),ocenaobecnościprocesuautoagresjiwyspowej(przeciwciałaanty-GADiinne),
88
